Vandaag
opgestaan en wat informatie opgezocht over hoe we een POP (Persoonlijk
OntwikkelingsPlan) moeten maken en wat dat precies allemaal inhoudt. Smiddags
zijn we dan weer het eten gaan opscheppen bij de kinderen. In de namiddag
hadden we al wat meer te doen vandaag want vele kinderen moesten leren voor hun
repetitie. (Repetitie is hier een toets) Ik heb mijn brein terug enorm aan het
werken moeten zetten hoor want dat hoofdjerekenen, staartdelingen,… zitten ver
vanachter in mijn geheugen. Maar bon, toch weer iets extra positiefs aan mijn
stagelopen hier. We beginnen onze kinderen allemaal echt al beter te kennen en
zij zoeken ook al meer toenadering naar ons wat zeer fijn is. ’s Avonds ben ik
dan ook eens gaan skypen met de mama die eindelijk de AAN-knop van skype heeft
gevonden. Lang leve de technologie hé mama. Na het gebruiken van de
computerruimte sloot ik het gebouw helemaal af en na een half uur werd er op de
deur geklopt door een meisje van hier. Blijkbaar had ik drie meisjes samen met
de jeugdmedewerkster opgesloten in het hoofdgebouw. Weer typisch dat Marijke
dat hier weer moet voorhebben. Goede indruk Marijke, het begon hier nu net zo
goed te lopen! Gelukkig konden ze er allemaal heel hard om lachen J
Vrijdag
Vandaag zijn we
met onze stagekindjes naar het zwembad geweest. Iedere vrijdag krijgen ze 2u
zwemles zodat ze hun zwembrevet kunnen behalen. ’s Avonds gingen we gewoon
rustig iets gaan eten in de Roopram. Ik bestelde roti met kip, een typisch
gerecht voor hier. Wat kreeg ik dan? Kip nog aan het bot, een klonter
aardappelen en dit allemaal overgoten in een currysaus. Bij het krijgen van het
gerecht had ik 2 problemen. Het eerste was dat we daar helemaal geen bestek
kregen. Je moest dus met een soort gezouten pannenkoek alles met je handen
nemen. Makkelijk was dit absoluut niet hoor, ik hing helemaal vol met
currysaus! Probleem 2 was dat het suuuuper pikant was. Mijn mond stond helemaal
in brand. Vele gerechten dat je hier eet zijn echt mega pikant en dan ragen ze of er nog extra pepers op mogen
ook!! Maar voor de rest was het wel zeer lekker! J
Nadien waren we gewoon van plan om rustig nog ergens iets te gaan drinken en
niet te actief te zijn. In de Roopram kregen we bezoek van het broertje van
Royza, een echte surinamer. Hij nam ons mee om de stad wat meer te leren
kennen. Tijdens het wandelen in de stad kregen we plots een sms van Willem met
een schitterend voorstel! Er vertrok een half u later een feestbus in de stad.
Hier in Suriname rijden er super veel feestbussen. Dit is een openlucht bus
vergelijkbaar met die toeristische bussen in Brussel. We mogen er met 50 op en
dan rijdt die een aantal uur door de stad met loeiharde muziek waardoor de hele
bus dus staat te shaken! Dit was echt zooooo een fantastische ervaring. Met je
ene hand moet je je vasthouden aan de zijkanten wantja je wordt wel helemaal
door mekaar geschud op zo’n een bus en met je andere hand moet je dan aan het
dansen zijn, echt geweldig! Zeker en vast voor herhaling vatbaar ja want wat
een feestje was dat daar op die westerse feestbus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten