Om 6u ging mijn
wekker af en kreeg ik al snel boze blikken van Hylke en Emma. Zij waren precies
al wat vergeten dat we vroeg gingen opstaan om naar de zonsopgang te kijken op
het strand. We waren nog te moe om onze kleren aan te doen en gingen in onze
pyjama op het strand zitten. De 2 Hollandse mensen dat met ons mee waren op
trip zaten ook al op het strand op ons te wachten. Omschrijven hoe die
zonsopgang was is ONMOGELIJK! De zon gaat echt zooo snel op en is echt zoooo
schitterend. Ik kan het gevoel dat ik toen had echt niet uitleggen. Wat in mij
omging was wel ‘ik wil hier absoluut niet weg vandaag’. Door deze tripjes wordt
ik steeds verliefder op Suriname. Ik ga het nog heel moeilijk krijgen om terug
naar het koude en lelijke Belgiƫ te komen! Hier is een foto dat veel meer zegt
dan mijn woorden hier neergeschreven. Zo kunnen jullie zien hoe de zonsopgang
was.
Na het ontbijt
maakten we ons klaar om met het bootje op het Brokopondo meer te gaan varen. We
kregen 2 mogelijkheden. Ofwel varen we naar een eilandje waar je kan zonnen en
zwemmen van het ene eiland naar het andere. Ofwel bleef je op de boot zitten en
gingen we gaan vissen op het Brokopondo meer. Ik koos al snel voor het vissen
want zwemmen tussen die piranha’s zie ik nog steeds niet echt zitten ookal
stellen de Surinamers ons gerust dat ze niet aan onze teentjes gaan komen
knagen. Ik vertrouw die beestjes toch niet echt! Met een houten stok waar een
haakje aan hing gingen we piranha’s vangen. Je moest al goed je evenwicht
houden op het bootje zodat je niet in het water sukkelt. Ik was helemaal op
dreef smeet mijn haakje vaak het water in en plots was het zover, er werd
getrokken aan mijn haakje. Ik schreeuwde onmiddellijk jaaaaa aaaah help, ik heb
beet, ik voel iets! Ik was al een beetje in paniek want stel je voor dat ik die
vis uit water haal en die mij begint aan te vallen. Of ik laat die in de boot
vallen recht op mijn teen en hij bijt mijn teen eraf,.. Mijn fantasie was al
helemaal op hol aan het slaan! Ik was met mijn hand de draad uit het water aan
het trekken en wat komt er dan tevoorschijn…
enkel mijn haakje. Die vuile piranha heeft dus gewoon het visje
opgepeuzeld en is dan rustig verder gaan zwemmen. Ik HAD dus beet jammer
genoeg! L
GRRRTSCH hierdoor kreeg ik nog meer adrenaline om dat beestje uit het water te
vissen. Met alle chinezen maar niet met den deze! Jammer genoeg was er niet
voldoende tijd om lange tijd te vissen en moesten we al snel terugkeren naar
Stone-island. Ik kom sowieso nog eens terug om die piranha te vangen want dat
was echt zooooo leuk! Eens terug op Stone-Island was het tijd voor ons
middagmaal en wat kregen we te eten? Neeneen, geen droge rijst maar het was
gebakken rijst met kip. Manman gelukkig kunnen we hier zo gevarieerd eten in
Suriname… J
Tijdens het middagmaal kregen we bezoek van mijnheer de Vogelspin. Hij kroop op
de muur naast het eten. Hij was ongelofelijk groot en had heel veel haar.
Jakkebah. Gelukkig hadden we een hollandse natuurvriend in de groep die het
spinnetje terug in de natuur heeft gezet. We zaten nog geen 5 minuten later te
eten of Boiki kwam ons roepen dat ze een boomboa hebben gevonden op het eiland.
We lieten al snel ons eten staan en konden gaan kijken hoe onze stoere
reisleider de slang ving. Hier zie je een foto van Boiki met de boomboa. Het
voelt echt heel vreemd zo een slang. Het lijkt wel plastiek! Vorige nacht
hebben we met open ramen en deur geslapen. Als ik toen had geweten welke diertjes
allemaal op dit eilandje verbleven, had ik alles potdicht gedaan, jakkebah! Ze
zijn heel eng maar ook echt mooi! Na het eten, tijd om ons klaar te maken en
terug te vertrekken richting de stad jammer genoeg. Ik heb echt spijt dat we
hier al moeten vertrekken want de drie dagen zijn echt voorbij gevlogen en
waren echt supergigantischfantastischenorm leuk! Bye bye Stone-Island, hopelijk
tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten