Trip dag 2

Wakker worden met het geluid van vogels, toekans, brulapen, harkende mannen, fluitende mannen, zonnenstralen die in ons hutje schijnen, ZALIG! Zo zou ik iedere dag wel willen wakker worden hoor. Het was een korte maar goede nacht. We maakten snel onze zakken klaar en gingen ontbijten. Vandaag gaan we met ons busje de Brownsberg op. Wat een helse rit was me dat! De brownsberg heeft geen aangelegde wegen dus je rijdt over zand met diepe putten. Het busje rijdt van links naar rechts om de putten te ontwijken en je wordt echt de hele tijd op en neer geschud. Het liedje ‘van voor naar achter, van links naar rechts en boven en onder van links naar rechts’ was hier zeer toepasselijk! J Na anderhalf uur rijden kwamen we uiteindelijk aan bovenop de berg. Daar hadden we echt een prachtig uitzicht over het Brokopondo stuwmeer en het woud.

We kregen allemaal een wandelstok aangeboden en daalden af naar de Leo-val. Dit is een waterval op de Brownsberg maar hiervoor moeten we nog een uurtje naar beneden stappen. Het stappen richting de waterval viel goed mee. Gelukkig hadden we onze wandelstok nog om ons recht te houden want wandelpaadjes kennen we hier niet. Het was over bomen, onder takken, tussen boomwortels,… Een heel avontuur ja!

 

We bleven een tijdje aan de Leo-val zitten om uit te rusten en een plonsje te doen. Nadien was het tijd voor de beklimming terug naar boven en dat ging al heel wat moeilijker, amaj mijn klak! Onderweg kwamen we een zwarte met geel bevlekte slang tegen in een boom en vele padden en salamanders. Ik keek de hele tijd goed uit mijn doppen want blijkbaar zitten hier ook veel vogelspinnen. Dat kom ik hier precies toch liever niet tegen! J Eens we boven waren was het tijd voor ons middagmaal. Je mag 3x raden wat het was, ja hoor rijst met kip! Hoeray! Nadien hebben we nog wat rondglopen bovenop de berg, genoten van het uitzicht en zagen we een slangetje met een hongertje. Op de weg hadden ze een slang gevonden die een hele salamander aan het opeten was. Het is heel impressionant ten eerste hoe traag een slang kan eten en ten tweede hoeveel een slang kan eten. Die salamander was dubbel zo breed als de slang en toch vreet hij dat helemaal op. Een slangenmond kan echt heel erg groot worden hoor, amaj! Gelukkig is een slang tijdens zijn maaltijd rustig en konden we echt vanop de eerste rij kijken naar zijn manier van eten. Het bleek 1 van de giftigste slangen van het bos te zijn. Als hij je als mens bijt, moet je binnen de 2uur in het ziekenhuis zijn anders sterf je van zijn gif. Vanaf nu ga ik dus heel lief lachen naar die slangetjes zodat ze mij toch niets doen! J Hier zie je een aantal foto’s van het slangetje met zijn middagmaal. Je ziet echt de verdikking in zijn vel waar de salamander zit.

Uiteindelijk was het weer tijd om te beginnen aan de neerdaling van de Brownsberg met de bus. Dit ging naar mijn gevoel precies wat trager dan de beklimming. Jammer genoeg zijn we geen brulapen tegengekomen want die had ik ook wel heel graag eens willen zien. Terug aangekomen in ons resort, beetje van de zon genoten, gedoucht, gegeten en nadien reisleider Boiki overhaalt om weer een kampvuurtje te maken op het strand. Er waren vandaag veel mensen toegekomen op Stone-Island waardoor je niet meer van rust kan spreken. Er was een hele grote groep luidruchtige studenten toegekomen die een hele nacht muziek gedraaid hebben en gênante verhaaltjes verteld hebben. Ja we hebben ze allemaal gehoord van in ons bed! Het was weer een zeer gezellige avond onder sterrenhemel aan een kampvuur. Boiki vertelde ons ook veel meer over Suriname. Boiki is een echte Surinamer dat heel fier is op zijn land. Het is schitterend om te horen hoeveel liefde hij heeft voor Suriname. Wanneer hij verhalen begon te vertellen werd het snel stil en hing iedereen aan zijn lippen. Uiteindelijk deden we nog wat gek op het strand en gingen we slapen want morgen staan we VRIJWILLIG heel erg vroeg op!