maandag 20 mei 2013

Avontuur loopt verder...

Amaaj, wat een verschrikkelijke nacht was me dat. Mijn gat doet pijn, mijn rug doet pijn, ik ben constant wakker geworden, veel te warm in de auto met zo een 4 ademende mensen, enzovoort. Echt heeeeeel onaangenaam. Gelukkig vond ik snachts geen slang of spinnetje op mijn schoot. Wel hebben de muggen mij helemaal opgevreten. Die zijn met een heel leger naar onze auto gekomen en hebben al mijn bloed leeggezogen. Immens veel muggenbeten dus! De hoofdvraag van vandaag was: hoe moet het nu verder?! Gelukkig hadden we op het plekje waar we stonden, een heel klein beetje telefoonbereik en konden we de mensen in de stad verwittigen. We probeerden toch nog eens om de auto aan de praat te krijgen door hem  van een berg te laten rollen en na honderdduzend keer ging het. Hoera, kheb nog nooit zo snel in een auto gesprongen! We reden en reden, slipten in de modder, mijn hart sloeg 300 per uur op sommige momenten en toen slipten we op een boom af, ik had mijn handen al voor mijn ogen want ik dacht dat we gingen crashen maar om echt 1cm van de boom stonden we stil. En natuurlijk ook vast in de modder. Wat een chancke was me dat! Natuurlijk zat de auto ook weer vast in de modder. Gelijk echte bere-wijven hebben we echt met al onze kracht de jeep proberen te verschuiven maar deze keer ging het echt niet. De jeep en de modder waren te zwaar. Dus schoenen aan en dan vertrokken we maar te voet richting Blanche Marie. Het was wel nog een eindje stappen + het begon ook te regenen + mijn kleren hingen echt helemaal vol vuile modder + we stonken echt verschrikkelijk maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt. John is dan nog samen met de beheerders van Blanche-Marie de jeep gaan halen. Uiteindelijk na 2.5 dagen zijn we toch met jeep en bagage op Blanche Marie geraakt. FIJOEW.
In de namiddag gingen we dan nog naar de Blanche Marie en dat zijn echt gigantische watervallen. Als je dat ziet, vind je het absoluut de moeite waard om zo lang onderweg te zijn. Het is echt adembenemend groot en adembenemend groot. Ik kon er echt uren naar zitten kijken en heb echt genoten van de watervallen. Ik zou ze zo willen meenemen om in mijn achtertuin te zetten!  Na de watervallen kookte reisgids John lekkere rijst met pompoen en zoutevis. Mjummie. Nadien hebben we nog gezellig een potje kaarten gespeeld. We wouden het niet te laat maken want het waren al 2 verschrikkelijke nachten. Terwijl we zaten te spelen, kwam er plots een jeep aangereden. Allemaal super benieuwd en jaaaa, de jeep was voor ons! Het reisgids Diego van de Jeep-safari, broer van reisgids John, had deze mensen uit Para gestuurd om onze jeep te maken zodat we toch degelijk thuis zouden geraken. Je kan je niet inbeelden hoe gelukkig ik was op dat ogenblik. Ik had echt geen zin meer om zo nog terug naar huis te moeten, om de jeep constant te duwen,… Ik had echt een beetje genoeg van dat autorijden! Ik was dus echt ubergelukkig als deze jongens toekwamen. Ik kon ze wel bespringen maar kheb mij ingehouden natuurlijk. Zij blijven bij ons slapen en rijden morgen samen met ons terug naar de stad. Na de verwelkoming kropen we alle drie in onze hangmat om te slapen. Jaja voor de allereerste keer ga ik in een hangmat slapen hier. Spannend! Hopelijk ligt dat toch wat beter dan in de auto! J

Geen opmerkingen:

Een reactie posten