Shopdag

Van uitslapen gesproken, vandaag bleven we alle drie liggen tot half 12. Wat een fantastisch zalig slaapje hebben wij allemaal gedaan! Zo moet het leven hier in Suri zijn sih! J We stonden op en trokken de stad in om de rest van de souvenirtjes te gaan kopen. Eindelijk heb ik alles gevonden, nu hopen dat ik dat in mijn valies krijg allemaal! J Dat zal een ander probleem worden volgens mij… Hihi! Na het shoppen, deden we een plonsje in ons zwembad want het was hier vandaag gigantisch warm en ’s avonds gingen we naar het allerlekkerste rotirestaurant in de stad. Roti is echt zoooo lekker. J Nadien keken we nog een filmpje en vielen we lekker in slaap. AAAAH, NOG MAAR 4 dagen!! L

Surinaamse kookavond

Zalig geslapen deze nacht, amaj! Na het ontwaken bleven we nog van in ons bed liggen om naar de leeuwenkoning 3 te kijken op tv. Lekker luieren vandaag. Nadien namen we een plonsje in het zwembad en werkten we nog wat voor school. Zalig nietsdoendagje. Alhoewel, ’s avonds werden we door Diego en John opgehaald want ze gaan ons leren Surinaams koken. Dit ter compensatie van onze ‘fantastische’ Blanche Marie trip. We maken roti (die we gekocht hebben bij de bakker) met vulling van aardappel, kouseband en curry. Als dessertje leerden ze ons ook bakabana’s (= gebakken bananen) met pindasaus maken. De broertjes houden van muziek, wij houden van muziek dus de sfeer zat er al heel snel in. Het was leuk om dit te leren maken. Belgen, begin maar al te watertanden want binnenkort kunnen jullie in MarijkeSurinaamse keuken komen eten! J Na een gezellige avond werden we weer afgezet in het ZIN en kropen we met heel veel plezier in ons ZALIG bedje! J

Valiezen inpakken :(

Valiezen maken is echt zoooo stom. Een hele dag hebben we vandaag onze valiezen gemaakt en ons huisje helemaal leeggemaakt. Dat was wel echt een vreemd gevoel om dat te moeten doen. We hebben hier vier maanden samengeleefd en nu plots moeten we al terug weg! Het verbaasde mij hoe lang ik er over gedaan heb om alles in te pakken. Ik dacht: ‘jaja, gewoon alles tesamen in mijn valies gooien en das klaar’. NOT! J Na het inpakken nog voor de allerlaatste keer mee naar de turnles en nadien was het tijd om afscheid te nemen. Sommige kinderen vonden het echt heel jammer dat we vertrokken. Ze wouden ons zelfs gevangen nemen zodat we niet weg konden. Het waren 4 zeer mooie maanden bij de kinderen van Prasoro! Nadien vertrokken we naar het ZIN, een guesthouse in de stad waar we nog 5 daagjes gaan verblijven om ons Surinaams avontuur af te sluiten. Wat een verademing toen we daar toekwamen. Mega goede matrassen, nette kamer,… Dat is wat anders dan het kamertje waar wij 4 maanden gewoond hebben! ’s Avonds werden we nog vergezeld door Diego en zaten we nog rustig in de bar. Gezellig dagje was het vandaag! Dit was dan de laatste maandag in Suri! L

Galibi part II

Ook hier in Galibi weten de hanen precies nog niet zo goed wanneer ze moeten kraaien en wanneer niet. NIET: om 4u ‘s nachts alsjeblieft! Na een korte nacht stonden we op om nog wat te genieten van het zonnetje in Galibi. We wandelden over het strand en gingen naar de Galibi zoo. Alleh, wat je een zoo kan noemen… Er staat een kooi met een hagedis, uil, 2 schildpadden, 4 aapjes, 1 kat en volgens mij ben ik dan al rond… J Het leuke was wel dat je die aapjes hier kan lokken met een lolly en dat ze dan op je schouder komen zitten. Echt schattige beestjes die JaapieJaapies (= aap in Surinaams)! Nadien stapten we terug op onze boot voor de 2uur durende tocht richting Albina. Eerst scheen er een heerlijk zonnetje maar dat duurde natuurlijk niet lang. Na zonneschijn komt regen! En wat voor een stortbui was me dat. Zelfs met regenjas aan, was ik echt nat van kop tot teen. En koud dat ik het had… Ja je leest het goed, koud bij 30 graden hier in Suriname. Blij dat we weer ons busje konden instappen en naar huis reden. Wat was het zalig om weer eens in ons huisje te zijn. Op tijd kroop ik lekker in mijn bedje want morgen moeten we ons huisje helemaal leegmaken! L Boehoee, koffers maken is zooo stom! J

Ohja, proficiat met je communie neefje Kobe. Hopelijk had je een fijn feestje!

Op naar Galibi!

Again ging mijn wekker echt veel te vroeg! Ik had niet echt veel zin om terug op trip te vertrekken want het zag er weer regenachtig uit + ik ben helemaal nog niet bekomen van mijn vorige trip! Met een beetje zin vertrokken we dan toch mooi op tijd naar het vat. Eerst moesten we 3u rijden met de bus naar Albina. Daar namen we dan de boot en staken we over tot in Frans-Guyana. Dit is het land naast Suriname. Hier was het vandaag markt dus ideaal om eens rond te wandelen! Het grappige is dat Frans-Guyana net Frankrijk is. Hier wordt met Euro’s betaald, de auto’s rijden zoals bij ons, het ziet er ook heel Europees uit,… Echt super vreemd! Je zit dan in latijns-Amerika en dan zit je precies in Frankrijk. Na de rondleiding op Frans-Guyana en het toertje op de markt namen we weer de boot richting Galibi. Dit is een Indiaans dorpje op de grens van Suriname. Het is heel bekend omwille van de reuzenschildpadden die er s’ nachts hun eieren op het strand komen leggen. De eerste indruk van Galibi is echt WAUW. Wat een fantastisch mooi strand en fantastisch mooie natuur. Ik kon amper geloven dat ik op zo een mooie plek stond. Het leek wel een typisch idyllisch strand rechtstreeks uit de boekjes. Er werd die dag op Galibi net een beachvolleybal wedstrijd gehouden en we beslisten om hieraan mee te doen. Natuurlijk zijn de ‘Bakras’ (= blanken) gigantisch verloren tegen de Surinamers… We waren nog niet goed ingesteld op mekaar! J Na de volleybal waren we getuigen van een fantastisch mooie zonsondergang. Foto’s kan je altijd bezichtigen op mijn facebook!

Tegen 22u was het tijd om te vertrekken richting Frans-Guyana om de schildpadden te gaan zoeken. Het was een half uurtje varen, in de gietende regen weliswaar. Op het strand ginder hebben we niet lang moeten zoeken. Na twee minuten wandelen kwamen we al een gigantische lederschildpad tegen. Ik was echt verschoten. Die schildpadden zijn echt super gigantisch groot! We zagen hoe ze een nest groef voor haar eitjes en nadien 100tal eieren legde. Tijdens de bevalling zijn de schildpadden helemaal in trance waardoor ze dus niet weten dat wij op hun staan te kijken. Het was echt gek om te zien! Na het bekijken van 2 schildpadden, besloten we om weer richting ons dorpje te gaan. Wat hebben we gigantisch veel gedaan op ons dagje vandaag en dat zonder 1 x auto of bootpech te hebben… Geweldig toch! J 

Laatste dag Blanche Marie

Aaaargh, dat hangmatslapen is toch ook niet zo chill als het lijkt. Zoo moeilijk om je in een degelijk en gemakkelijke houding te leggen! J Om 6u was ik al wakker maar ik zag dat Hylke, Emma en John nog sliepen, dus bleef ik ook nog liggen. Vanuit mijn hangmat buiten in de natuur, zicht op zo een prachtige bomen, bladeren, stromend beekje,… je wil en kan niet zaliger wakker worden! Na een half uurtje werd ook onze John wakker. Hij was ook aan het genieten van het prachtige uitzicht. Plots kwam hij fluisteren dat er een wurgslang voor ons hutje zit. Ik sprong onmiddellijk uit mijn hangmat en ging met hem op zoek naar de wurgslang. Daar zat ze inderdaad in de boom voor ons hutje. Man, chance dat ik die gisterenavond niet ben tegengekomen of ik had helemaal niet geslapen J Nadien werden ook Emma en Hylke rustig wakker. We ontbeten en maakten ons klaar op een laaange terugrit naar de stad. Dankzij de automakers, hebben we geen schrik meer om te vertrekken. We hebben er volle vertrouwen in. J We waren amper tien minuten vertrokken of we moesten al stoppen door een boom dat de weg versperde. Als dit gisteren gebeurde, hadden wij mee de boom moeten versleuren maar aangezien er nu 3 mannen extra zijn, hebben we hun lekker laten werken en hebben wij van aan de zijkant gekeken. Zo mag dat ook eens hé. Het moeten niet altijd de meisjes zijn dat de jeeps verder duwen J De hele weg naar huis was met ups en downs. Onderweg begaf nu de batterij het niet maar de gaspedaal. Je duwde hem helemaal in en dan nog reed hij amper verder! Dit zorgde er dus voor dat we regelmatig eens moesten stoppen om olie te verversen ofzoiets. Misschien moet ik mij eens beginnen ver deskundigen in auto’s, dan kan ik die problemen zelf oplossen! J Helemaal moe kwamen we eindelijk terug toe in ons huisje. We waren blij dat we thuis waren. Wat een avontuur hadden we toch weer meegemaakt… Ondanks de vele autopech, hebben we toch een fantastisch fijn 4-daagse gehad. Onze gids heeft al deze problemen heel goed opgevangen. Blanche-marie, een trip om NOOIT meer te vergeten! J

Thuis was het dan maar snel zak leegmaken, kleren wassen en nieuwe zak maken want morgenvroeg om 8u worden we al verwacht in de stad om opnieuw op trip te gaan. Ouh, wat was het heerlijk om terug in mijn bedje te liggen!

Avontuur loopt verder...

Amaaj, wat een verschrikkelijke nacht was me dat. Mijn gat doet pijn, mijn rug doet pijn, ik ben constant wakker geworden, veel te warm in de auto met zo een 4 ademende mensen, enzovoort. Echt heeeeeel onaangenaam. Gelukkig vond ik snachts geen slang of spinnetje op mijn schoot. Wel hebben de muggen mij helemaal opgevreten. Die zijn met een heel leger naar onze auto gekomen en hebben al mijn bloed leeggezogen. Immens veel muggenbeten dus! De hoofdvraag van vandaag was: hoe moet het nu verder?! Gelukkig hadden we op het plekje waar we stonden, een heel klein beetje telefoonbereik en konden we de mensen in de stad verwittigen. We probeerden toch nog eens om de auto aan de praat te krijgen door hem  van een berg te laten rollen en na honderdduzend keer ging het. Hoera, kheb nog nooit zo snel in een auto gesprongen! We reden en reden, slipten in de modder, mijn hart sloeg 300 per uur op sommige momenten en toen slipten we op een boom af, ik had mijn handen al voor mijn ogen want ik dacht dat we gingen crashen maar om echt 1cm van de boom stonden we stil. En natuurlijk ook vast in de modder. Wat een chancke was me dat! Natuurlijk zat de auto ook weer vast in de modder. Gelijk echte bere-wijven hebben we echt met al onze kracht de jeep proberen te verschuiven maar deze keer ging het echt niet. De jeep en de modder waren te zwaar. Dus schoenen aan en dan vertrokken we maar te voet richting Blanche Marie. Het was wel nog een eindje stappen + het begon ook te regenen + mijn kleren hingen echt helemaal vol vuile modder + we stonken echt verschrikkelijk maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt. John is dan nog samen met de beheerders van Blanche-Marie de jeep gaan halen. Uiteindelijk na 2.5 dagen zijn we toch met jeep en bagage op Blanche Marie geraakt. FIJOEW.

In de namiddag gingen we dan nog naar de Blanche Marie en dat zijn echt gigantische watervallen. Als je dat ziet, vind je het absoluut de moeite waard om zo lang onderweg te zijn. Het is echt adembenemend groot en adembenemend groot. Ik kon er echt uren naar zitten kijken en heb echt genoten van de watervallen. Ik zou ze zo willen meenemen om in mijn achtertuin te zetten!  Na de watervallen kookte reisgids John lekkere rijst met pompoen en zoutevis. Mjummie. Nadien hebben we nog gezellig een potje kaarten gespeeld. We wouden het niet te laat maken want het waren al 2 verschrikkelijke nachten. Terwijl we zaten te spelen, kwam er plots een jeep aangereden. Allemaal super benieuwd en jaaaa, de jeep was voor ons! Het reisgids Diego van de Jeep-safari, broer van reisgids John, had deze mensen uit Para gestuurd om onze jeep te maken zodat we toch degelijk thuis zouden geraken. Je kan je niet inbeelden hoe gelukkig ik was op dat ogenblik. Ik had echt geen zin meer om zo nog terug naar huis te moeten, om de jeep constant te duwen,… Ik had echt een beetje genoeg van dat autorijden! Ik was dus echt ubergelukkig als deze jongens toekwamen. Ik kon ze wel bespringen maar kheb mij ingehouden natuurlijk. Zij blijven bij ons slapen en rijden morgen samen met ons terug naar de stad. Na de verwelkoming kropen we alle drie in onze hangmat om te slapen. Jaja voor de allereerste keer ga ik in een hangmat slapen hier. Spannend! Hopelijk ligt dat toch wat beter dan in de auto! J

Op avontuur = op AVONTUUR!

De biologische klok van de hanen in hier in Suriname, is helemaal ontregeld. Om 3u ‘s nachts begonnen de meneertjes ongegeneerd en ongestoord te kraaien naast onze kamer. Ge moet het maar durven… En normaalgezien ben ik een gigantisch vaste en goede slaper maar hier in Suriname is dat helemaal veranderd. Ik slaap hier zooo slecht. Van alles wordt ik wakker. Dus ja, bedankt hanen om mij deze nacht regelmatig wakker te maken! Aangezien het gisteren nogal laat is geworden met reisgids John, bleven we vandaag iets langer liggen. Ook onze reisgids bleef maar lang slapen ja! We ontbeten en nadien toonde hij ons het dorpje Apoera. Dit deden we met de auto want aaaaaaah, het regent hier momenteel zoveel! Je kan echt merken dat het regenseizoen begonnen is, amaj! Hij toonde ons ook de rivier dat de grenst is tussen Suriname en frans Guyana. Toen we de auto aan de rivier wouden starten, ging dit niet. Dus wij als 3 stoere meisjes de (gigantisch zware) jeep aan het voortduwen en ja hoor, de motor sprong terug aan, hoera! Eindelijk konden we vertrekken naar Blanche Marie. Dit schijnt een echte parel van Suriname te zijn. We reden vele beekjes over, reden door gigantische plassen,... Eindelijk sloegen we een kleiner baantje in van de hoofdweg om naar Blache Marie te gaan. Het was dan nog maar 15 km rijden en we zouden er al zijn. Mooi op tijd, klonk in mijn hoofd. Maar ohnee toen gebeurde het. Er lag een grote boom over de weg waardoor we niet door konden. Onze gids besefte plots ook ‘ohja, dit is niet de juiste weg, laat ik me draaien.’ In plaats van deftig en rustig te draaien, ging dit er nogal wild aan toe en raakten we vast aan de kant van de weg in een plas. Eruit duwen was een optie maar de motor startte ook niet meer. 2 problemen in 1 klap. Een 2tal km terug, hadden we een auto langs de weg zien staan dus liep onze gids daarnaartoe om hulp te halen. (Ja een auto langs de kant van de weg zien staan, is op deze baan heel speciaal want dit zijn autoloze wegen. Op 1 dag passeert daar als je geluk hebt, 2 keer een wagen ofzo. Om het allemaal nog gekker te laten worden, in die jungle heb je ook geen enkel bereik met je gsm dus snel iemand verwittigen om je te komen helpen kan niet) Wij zaten met zen drietjes maar te wachten en te wachten. Plots hoorden we een schot, jagers in de buurt dus we gaan best veilig in de auto zitten! Na een uurtje kwam onze reisleider tevoorschijn met een andere batterij & daarachter kwamen nog 2 mannen af met een gigantische vogel en een gigantisch geweer in hun handen. Daar kwam dat schot dus vandaan! De auto geraakte maar niet aan de praat dus wandelde we naar de brug. De vaste mensen uit de stad laten komen, is geen optie want die zijn dan 8u onderweg naar ons. Gelukkig hadden we op en bergje wat bereik en konden we mensen op de hoogte brengen. Er kwam een auto uit Apoera, 2u30 rijden naar ons, om te helpen. Het begon ondertussen al donker te worden en dat in een donkere jungle waar het krioelt van de slangen, vogelspinnen, jaguars, apen,… Gezellig! Gelukkig waren de mannen heel gastvrij en maakten ze een ‘huisje’ voor ons waarin ze hangmatten hingen zodat we toch 2 utjes konden chillen. HOERA, daar waren ze EINDELIJK! Het is gelukt om de jeep uit de modder te halen + ze  hebben hem aan de praat gekregen ook. ZALIG. Tijd dus om verder te rijden richting ons stulpje te Blanche Marie…  Dat heb je verkeerd gedacht! De weg naar Blanche Marie was verschrikkelijk. Zo een gigantische plassen heb ik nooit gezien. Bergen op, bergen af en BOEM. Daar stonden we weer midden in de jungle terwijl de auto besliste niet meer verder te rijden. Pikdonker, muisstil waren er 4 blikken die mekaar heel vragend aankeken. Er viel niets aan te doen, de auto wil niet starten. Het was ondertussen al midden in de nacht. In het donker beginnen wandelen tussen al die dieren, modderplassen, bergen,… zagen we niet zitten want dan zouden we echt nog uren onderweg zijn + ondertussen ook duizend keer op mijn gezicht vallen. Enige oplossing, slapen in de auto en we zien morgen wel verder! Toen we vroegen of het veilig was om in de auto te slapen, kwam er geen overtuigende ja uit de reisleider zijn mond… Het regende en er was wind dus er kunnen bomen omvallen, als we gingen plassen moesten we dicht in de buurt van de auto blijven. Je raam kan je ook niet helemaal openzetten want dan kruipen al die vieze beesten gewoon naar binnen. Dus met de deuren en ramen gesloten, gingen we de nacht in. Eerst luisterden we naar verhaaltjes van John, babbelde we, vloekten we,… Uiteindelijk vielen we dan toch alle 4 in slaap. Slaap(zacht)!                                                                                                                                                           

Vertrek op 4-daagse trip

Auwtsch, weer lekker vroeg opstaan maar wel voor iets leuk. Vandaag vertrekken we voor  4 dagen op trip naar Apoera en Blanche Marie. We werden normaalgezien om 8u30 opgehaald maar om 9u30 zaten we nog steeds op de stoep te wachten met onze trekrugzak! Die Surinamers nemen hun afgesproken uren toch echt niet nauw hoor! Zo hun gasten laten wachten… Tegen 9u45 was het dan eindelijk zo ver en kwam onze jeep aangereden! Jippiee. We maakten onderweg nog 2 maal een tussenstop om inkopen te doen en dan was het tijd om naar de onbewoonde wereld en niet-aangelegde weg te gaan. Apoera is een dorpje in west-Suriname met 500 inwoners. Het is 8uur rijden naar dat dorpje dus het was echt een heeeeeeeeeeeeeeeele lange rit. Het is eigenlijk zelfs een beetje gek dat Surinamers die trip hier doen voor amper 4 dagen. Je zou dat kunnen vergelijken dat wij voor 4 daagjes naar het zuiden van Frankrijk rijden. 1 dag op, 2 dagen daar blijven en dan nog een dag terug. Een beetje te gek voor woorden eigenlijk! Gelukkig had ik mijn ipod met Surinaamse muziek weer mee en konden we uit volle borst meezingen! Dat zorgde ervoor dat de tijd toch wat sneller voorbij ging. Onderweg kwamen we een zwarte slang, goudhazen, toekans, papegaaien en reigers tegen. Je zit hier niet in de Afrikaanse jungle en ziet geen olifanten en giraffen maar toch heel wat andere dieren! J En vooral ook putten, heel erg veel putten, modder, plassen,… Weer werden we hartstikke door mekaar geschud ja gedurende de hele rit. Tegen half 8 waren we eindelijk aangekomen in Apoera. We kregen er ons kamertje toegewezen met zalige bedden, heerlijke matrassen, geen muggennet nodig,… We kregen een lekker gerechtje voorgeschoteld dat natuurlijk op basis van rijst was. Deuh, je kan niet op Surinaamse trip gaan zonder rijst te eten hé! Na het eten speelden we nog wat UNO en kaarten met onze reisgids John, broer van vorige reisgids Diego. Het was een hartstikke gezellige avond ja. We kropen nadien in ons bedje want van al dat rijden wordt je toch wel moe ja!

Voorlaatste maandag!

Aaaah, onze voorlaatste maandag hier in Surinameee! We zijn op tijd opgestaan want Charlotte en Jolien moesten naar de vreemdelingenpolitie en wij gingen naar de stad om verder souvenirtjes te kopen want het einde nadert! Nadien keerden we op tijd naar huis want we hadden een afspraak met onze maatschappelijke werkster in verband met onze eindevaluatie. Eigenlijk zijn we dus weer voor niets terug van de stad gekomen want de formulieren waren nog niet klaar grrrtsch! Ohja, het is hier ook echt al een paar dagen super slecht weer. De regen valt met liters water uit de lucht! Wat dus ook wil zeggen dat onze kleren van geen zak kunnen drogen! Ze hangen al lang buiten en willen maar niet drogen. Hatelijk want ik wil morgen wel kledij meenemen naar onze trip liefst. Ik ben al lang in Suriname maar heb absoluut nog geen behoefte om in mijne pure rond te lopen J In de namiddag gingen we nog eens mee naar de turnles met onze kindjes. ’s Avonds ging ik nog een lading nieuwe liedjes downloaden om mee te nemen op trip. No music, no marijke! J Ohja, om mijn zak te kunnen maken, heb ik ook nog een aantal kleren met de haardroger moeten drogen. Wat een kutwerk. Wasmachine en droogkast in België, here I come! J

Weekendje Para (zondag)

Triiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing, triiiiiiiiiiiiiiiiiiiing. Charlotte en ik hadden afgesproken om tegen 7u op te staan om voor school te werken. Om 7u stipt ging dan ook jammer genoeg onze wekker. Charlotte raapte al haar moed bij elkaar en kroop uit haar bed. Ik bleef nog eventjes ‘snoozen’. Na amper 5 minuutjes kwam Charlotte al terug de kamer in en kroop ze terug in haar bed. HUNK Charrie, dat was niet de afspraak hé?! Er was sinds 2u ‘s nachts al geen elektriciteit meer in Para, alle pc’s zijn plat, geen internet = we kunnen niets doen DUS uitslapeeeen! Thank you voor de RUST-dag. Charrie en ik kropen terug in ons bedje en hebben lekker uitgeslapen! Tegen 10.30 kropen we dan toch uit ons bedje maar jammer genoeg nog steeds geen stroom! We hebben dan maar gezellige babbeltjes gedaan en vertrokken in de namiddag terug richting de stad want vandaag komen Emma en Hylke terug thuis! ’s Avonds bestelden we lekkere pizza voor iedereen en die werd dan ook nog aan huis geleverd. Wat een luxe hier toch in Suri! Het was super lekker. Het was weer een geslaagd rustig weekendje te Suriname!

Weekendje Para

Triiiiiiiiiing, triiiiiiiiiiiiiiiiing. Opstaan want het is tijd om te vertrekken naar een ander district van Suriname! Aangezien Charlotte en Jolien altijd bij ons komen logeren, is het tijd om die rollen eens om te draaien. Dit weekend ga ik een weekendje bij hun logeren. Emma en Hylke zijn naar Nickerie en ik ga een weekendje voor school werken samen met de anderen. Het was vandaag echt een hele chille rustige dag. We hebben in de namiddag rustig voor school gewerkt en ondertussen geregeld een babbeltje gedaan om te ontspannen. ’s Avonds heb ik samen met de meisjes verse lasagne gemaakt. We sneden gezamenlijk te groentjes, maakte bolognaisesaus,… en mijn kookkunsten zijn goedgekeurd want ze vonden het alle drie echt suuuuuuper lekker. Hoera! Na het eten, bleven we maar zitten en geraakte we niet van tafel omdat het zo een hartstikke gezellige boel was daar! Tegen 00.30 vonden we dan toch dat het tijd werd om te gaan slapen. Ik en Charrie deden een poging om vanuit ons bed nog naar pinnokio te kijken maar dat hebben we welgeteld 7 minuten volgehouden. Wat een prestatie! J

The day after!

Aaaaaargh the day after is altijd zo vermoeiend. Met tegenzin opgestaan. We hebben eigenlijk een hele dag wat tam gewezen. Rustig in huis gezeten, gebabbeld want we hadden gasten Charlotte en Jolien weer in ons huisje. Hoerayhoeray! Tegen de avond lukte het toch om ons recht te zetten en naar de koopjesavond in de stad te gaan. We deden niet zoveel winkeltjes want het was echt aan het stortregenen. We belden de taxi en we hebben er een uur over gedaan om van de stad naar ons huisje te geraken. Alle straten stonden echt helemaal onder water. Het was echt erg om te zien. In vele huizen zag je mensen met emmers het water naar buiten gieten, auto’s stonden vast op straat,… Op een plek zag je het verschil zelfs niet tussen de creek en de straat. Super gevaarlijk. Uiteindelijk zijn we dan toch veilig thuisgeraakt, gelukkig! We hadden snel nog een stopje gemaakt bij een chinees voor kroketjes aangezien we weer gast Charlotte en Jolien bij ons hebben. Nou seg, die chinezen zijn echt voor geen haar te vertrouwen hé. Zelfs hun kroketten zijn van chinese slechte kwaliteit! Als je ze bakt in de olie, springen ze echt helemaal open. Ze kregen maar geen krokant korstje + de vulling smaakte ook niet echt naar aardappelpuree… Echt heel bizar. Gek dat chinezen Suriname echt helemaal aan het overnemen zijn. Je kan geen enkele straat inwandelen zonder dat er een Chinese winkel is. Moesten die dan ook eens deftige producten verkopen hé… Na het ‘lekkere’ avondmaal vertrokken we richting de stad om eerste iets te gaan drinken met onze Surinaamse reisgids en nadien nog een cocktail in een andere bar. We kregen al snel allemaal ons klopje want de vermoeidheid van de havanalounge hangt er wel nog in ja! Al snel lag iedereen lekker te dromen in zijn bedje!

Havana-lounge!

EINDELIJK uitslaapdag vandaag! J Ik heb mijn wekker eens niet gezet en heb gewoon lekker lang kunnen slapen. Na het slapen beslisten we om naar een zwembad te gaan in de stad. Wat een namiddagje chillen was dat. Naast het zwembad wat werken voor school en ondertussen ook soms eens een plonsje nemen in het zwembad om te verfrissen.

 

Na het zwemmen kwamen Jolien, Charlotte en Bianca weer richting ons huisje want we gaan samen gezellig met Jasper en Willem gaan eten. Willem beloofde ons al heel lang om echt lekkere roti te gaan eten en wat een gelijk had hij. Het was echt overheerlijk! Die Surinaamse restaurantjes mogen verhuizen richting België me dunkt. Haha. Neen ik zal deze zomer vele Surinaamse etentjes houden zodat jullie allemaal die lekkernij eens kunnen proeven.

Na het eten, was het tijd om eens naar havana lounge te gaan. Dit is ook een dancing in Suriname waar veel over gesproken wordt. Ik ben enorm benieuwd hoe het er gaat zijn. Is het te vergelijken met de Touche?! In het begin was het nog salsa-les dus die konten gingen nogal van hier naar daar. Tegen 1u begon de commerciële muziek en konden we helemaal uit ons dak gaan. Ook onze reisgids Diego en vriend Errol kwamen mee. Aaaaargh, op een gegeven moment was het echt zooo irritant en lachwekkend tegelijk. De Surinaamse mannen gaan echt met alle meisjes dansen dus je kan nooit op u gemak alleen staan dansen. Van de moment dat je iets voelt achter u, weet je :’JA, ’t is weer van da!’. Iedere keer weer op een vriendelijke lachwekkende manier mee omgaan en afwijzen! J Maar ookal zeg je hier neen, ze gaan 5 minuten weg en nadien staan ze daar weer terug. Hahaha, echt grappig! Gelukkig kan ik hier nog op een grappige manier mee omgaan.

Om 4u30 sloot de Havana lounge. De lichten gingen aan en iedereen ging echt onmiddellijk naar buiten. Surinamers zijn altijd zo traag maar een dancing verlaten, gebeurt in een mum van tijd. Bij ons staan er altijd nog zatte mensen te roepen of te dansen die je niet weg krijgt. We beginnen ook altijd al een half uur vroeger met het leegmaken van de zaal want dat duurt toch altijd lang maar hier niet. Echt super om te zien. Kunnen die Belgen nog iets van leren! J We belden een taxi, gingen naar huis en deden dan nog met Jolien een babbeltje. Zij moest vrijdags naar stage dus het was niet echt de moeite meer voor haar om nog te gaan slapen! Eens Jolien vertrokken was, kropen we in ons bedje om heeeeeeeerrrrlijk te slapen en te dromen over de supermegaleukecoole avond in havana lounge! J

Happy B-day Charrie!

Hoeray hoeray, today is a special day! Hieperdepiep, gelukkige verjaaardag Charrlotte! In de voormiddag werkten we alledrie nog wat voor school en tegen de avond reden we richting district Para om naar Charlottes verjaardagsfeestje te gaan. Charlotte maakte echte Belgische frietjes en frikadellen. Het was een super gezellig en leuke avond met iedereen tesamen! Ohja, de chinese producten zijn echt voor geen haar te vertrouwen. Ik kocht vuurwerkkaarsen om op Charries taart te zetten. Wel dat was gewoon plastic dat smolt op de taart. Woehoew, fantastisch chinezen! Grr! 

Jeep-safari

Wow, je raadt het echt nooit. Vandaag kwam onze tourgids Diego ons halen voor een dagje jeep-safari door het binnenland & hij was gewoonweg 10 minuten te vroeg. Wij zaten nog rustig te ontbijten aan tafel wantja we moeten ons absoluut niet haasten, Surinamers zijn toch altijd te laat. Deze keer niet! Aan een sneltempo alles bij mekaar genomen en dan maar vertrokken. Wat een supervriendelijke reisgids hadden we. Die Surinamers zijn echt allemaal (of toch de meeste) zo vriendelijk. Diego is zelf nog een student dat ondertussen ook zijn eigen tour-bedrijfje heeft. Hij gaf ons onderweg heel wat informatie en nam ons eerst mee naar de zondagsmarkt in district Wanica. Hier kocht hij allerlei lekkers zoals bakabana, banana, casavebrood,… voor onze trip. We mochten daar ook onmiddellijk  een ramputam proeven (= verse lichee), heeerlijk! Nadien reden we richting district Para om daar Jolien en Charlotte op te pikken. Nadien was het tijd om de verharde weg te verlaten en het binnenland in te trekken. In de laadbak achterin had Diego 2 zetels gezet zodat we ook buiten-jeep-safari hadden. Dit kon maar per 2 dus was het afwisselen. We reden eerst naar een marrons-dorpje Kwakoegron. Daar staan een 20-30tal hele oude huisjes zonder enige luxe. Er is zelfs een politiekantoor in Kwakoegron terwijl er amper mensen wonen! Je had er ook een heel klein schooltje met helemaal niet veel materiaal. Het zag er echt super gezellig uit in dat dorpje. Alle kinderen speelden met mekaar buiten, de mannen en vrouwen stonden ook buiten te babbelen,… Nadien was het mijn beurt om buiten op de jeep te zitten. Amaj, ik had precies de goede moment uitgekozen om daar te zitten. Zoals ik al zei is het geen verharde weg maar enkel zand want er dus voor zorgt dat je echt de hele tijd van links naar rechts, van voor naar achteren vliegt. Aangezien ik nogal snel kan verschieten van dingen, heeft dat dus ook heel wat gilletjes gegeven ja. Natuurlijk vond Diego dat leuk om ons te doen verschieten en racete hij echt door het binnenland heen. Door al dat bewegen is mijn zonnebril ook stuk gegaan. Gelukkig had ik nog een tweede als reserve mee!

 

Na een uur in die achterbak te zitten begon ik me toch wat misselijk te voelen…  We vroegen aan de andere meisjes om van plaats te wisselen maar ook binnen in de jeep waren de meisjes misselijk geworden. Haha, wat een watjes zijn we toch! Neenee, Diego was gewoon te wild ja! J We reden verder naar een Questerie, een klein resort met allemaal hutjes aan  een beekje. De 3 Surinaamse reisgids-mannen hingen onmiddellijk onze hangmat op en sprongen zelf het water in. Wel in onderbroek want zwembroeken kennen ze hier volgens mij nog niet in Suriname… J We genoten daar een hele namiddag van het water, de zon, de hangmat, de fantastische muziek en het gezelschap natuurlijk. Ik had mijn ipod, die ondertussen al vol Surinaamse muziek staat, meegenomen en dat vond Diego echt schitterend. Telkens wanneer er een nieuw liedje kwam, was hij verwonderd en begon hij steeds luidkeels mee te zingen. Ik kreeg al dj als bijnaam. De muziek heeft dan ook een hele dag opgestaan. Gelukkig gaan de batterijen van die jeeps hier lang mee. Onze Surinamers kregen in het beekje ook plots het geweldige idee om in het beekje te beginnen spelen, in het water gooien, kopje onder duwen,… Ze hadden wel niet gezien dat ik een zonnebril aanhad dus dankzij hun is zonnebril 2 ook kapot! Wat een zonnenbrillen-pechtdag vandaag toch.

Diego had ook 2 vissen gekocht op de markt en hij ging die roosteren zoals hij het altijd in zijn dorpje deed op houtvuur. Hij had ook wat peperkruiden gekocht hiervoor. De vis werd eerst helemaal gekuist in het beekje dat zo bruin ziet als modder, mjammie. Leuk om te weten dat daar mijn visje is gewassen werd… Nadien werd er een vuurtje gestookt maar dat ging natuurlijk heel erg snel met al die droge bladeren en takken hier. Uiteindelijk was het visje klaar. Ik at een stukje en AMAJ! Dat visje was zo verschrikkelijk hard gepepperd… Mijn hele mond stond echt helemaal in brand. Heel grappig voor de anderen natuurlijk om te zien. Zelfs na een halve liter ijskoud water te drinken en te blussen, stond mijn mond nog steeds helemaal in brand. Bedankt Surinamers, goed gelachen ja?! J  Nadien nog wat gechillt, gezongen en gedanst in het beekje, rustig in de hangmat gelegen, een overheelijke pompelmoes gegeten,… Uiteindelijk besloten we om toch eens naar huis te vertrekken.

Het werd al donker dus de natuur was echt super mooi! In het donker, met de muziek vollenbak autorijden, heerlijk! Dat had ik nu eens echt gemist sih. Wat een leuk gevoel om zo in de auto te zitten! Onderweg vroeg Diego plots of iemand van ons eens met zijn jeep wou rijden. EUHJ JA TUURLIJK! Super vreemd om langs een andere kant van de auto te zitten en te moeten schakelen met je linker hand EN links van de baan moeten rijden. Ik had zoveel schrik, ik twijfelde zelfs over mijn pedalen, gelukkig waren die niet omgewisseld. Echt super leuk om met de auto te rijden hier in Suri. Diego vertrouwde ons helemaal! Al was het soms wel eens spannend als ik plots toch een put zag in de weg, dan moest er eens kort geremd worden of uitwijken voor een grote plas. Manmanman. Ik vond het echt een super geslaagde dag. Zo gigantisch fantastisch super mega leuk. AArgh, Suri is zo moooooooooi en leeeeeeeeeeeuk! J Jullie gaan in Belgie het woord ‘Suriname’ niet meer kunnen horen volgens mij :D Hihi. Uiteindelijk thuisgekomen, in ons bedje gekropen want morgen krijgen we onze eindevaluatie!

Surinamers with SWAG!

Geen stage meer, weekend dus uitslapen?! Neen hoor, daar doen we hier in Suriname niet meer aan mee. Ik stond deze ochtend vroeg op om te skypen met mijn stagebegeleider. Ik ging hiervoor speciaal naar Willem zijn guesthouse zodat ik helemaal ongestoord zonder kinderen kan vertellen wat ik wil. De taxi zette mij af voor willem zijn guesthouse, ik bel willem wakker en wat blijkt?! Meneer zijn gsm staat af, poort op slot dus Marijke een beetje in paniek! Ik heb geroepen maar Willem was niet wakker te krijgen! Ik belde al snel een taxi om naar een internetcafé dan te gaan want mijn docent wachtte al op mij. Tien minuutjes in vertraging kwam ik dan toch op skype en wat bleek? Mijn docent was er niet… Ik heb anderhalf uur gewacht en ondertussen wat gewerkt voor school maar tevergeefs ging ik dan maar terug naar huis… Thuis nog wat verder gewerkt voor school en ons dan klaargemaakt om nog eens mee te gaan naar het dansoptreden van de kinderen. Het is de laatste keer dat ze moeten optreden dus ze waren wel behoorlijk zenuwachtig. Stiekem hadden wij een super mooi spandoek gemaakt om hun te verassen tijdens het optreden. Hier zie je een

Er waren twee meisjes die wat in de war waren door ons spandoek en de kluts kwijt waren. Gelukkig konden ze snel weer inpikken verder doen. Ze vonden het echt heel erg leuk om op te treden. Jammer dat de danslessen nu gedaan zijn voor hun… Wij profiteerden ervan om nog wat langer op het optreden te blijven en nog eens naar de fantastische dansers van Artlab te kijken. We hebben hun vorige week zondag al zien optreden, ze gaven ook een special act bij fatman scoop maar toch kunnen we er maar niet genoeg van krijgen. De Surinamers kunnen echt dansen als de besten. Hoe zij hun lichaam helemaal kunnen bewegen, onbeschrijfelijk! They really got the SWAG! We zaten weer een hele show met een smile tot achter onze oren. Op zo een moment denk je echt: bweiiik ik wil echt echt echt niet terug naar België gaan. Het is zooo leuk hier in Suriname + de Surinamers zijn zoo vriendelijk en leuk. Manmanman. Toen de lichten aangingen en iedereen de zaal verliet stond er achter mij een Surinaamster dat ik van ergens kende. Ik moest even nadenken maar uiteindelijk wist ik het. Het was Alida uit de boomhut. Sowieso dat jullie daar allemaal vroeger naar gekeken hebben! Een bekende Surinaamster dus! Weer helemaal voldaan van een leuke avond gingen we naar huis, schreef ik mijn dagboek nog helemaal bij en kroop ik in mijn bedje want morgen moeten we er weer vroeg uit. We gaan op dagtrip!

Laatste dag stage!

De dag is eindelijk aangebroken. Vandaag is het onze allerlaatste dag stage. We zijn in de voormiddag naar de winkel gegaan en in de namiddag en avond hebben we de hele tijd gebakken. Eerst bakten we pannenkoeken voor de kinderen als dessertje en nadien bakten we patat met frikandel. Patat hier = frietjes. We hadden om 19u met de kinderen afgesproken maar wij waren nog niet klaar… Ik was al 2u frietjes aan het bakken in pannen met olie maar dat duurt zooooooo lang. Echt verschrikkelijk. Uiteindelijk is het toch gelukt om alles klaar te krijgen dus aten we het gezellig op en keken we nadien nog een disney film. Het was echt een hartstikke gezellige avond. 

Ik maakte ook voor de kinderen een filmpje met allemaal foto’s en filmpjes van hunzelf dat ik tijdens mijn stage hier gemaakt heb. Het was een verassing voor hun. De verassing was zeker en vast geslaagd. Ze gierden van het lachen. Schitterend om dat te zien! Het zijn allemaal toch zo een schatjes van patatjes… Uiteindelijk kropen we nadien in ons bedje want nog steeds niet gerecupereerd van die Fatman Scoop! J

Eindelijk terug legaal in het land!

Oepsie, vandaag moeten we DRINGEND naar de ambassade want we verblijven eigenlijk al 2 dagen illegaal in Suriname. We kwamen aan, er bleek niet zoveel volk te zijn dus in mijn hoofd dacht ik al: ‘hoeray, dat wil zeggen dat ik hier snel terug weg kan zijn!’ Jaja dat heb je goed fout gedacht Marijke. Aan bureau 1 werd het goedgekeurd en kregen we een briefje waarmee we naar een ander bureau mochten gaan voor een stempel. Van dat tweede bureau moesten we dan naar een ander gebouw gaan wat verderop in de straat. Daar kregen we nog een 2^e stempel. Van dat derde bureau moesten we nog naar een vierde en vijfde bureau. MIJN GOD! Waarom maken ze het hun toch allemaal zo moeilijk?! Kunnen ze niet gewoon alles afhandelen op 1 bureau?! 3u later waren we dus eindelijk klaar en verblijven we terug helemaal legaal in Suriname. Ik heb zelfs een visum tot eind September. Als ik Suriname te hard mis, kan ik altijd nog terug komen! J Nadien gingen we naar de supermarkt voor onze wekelijkse boodschappen en deden we weer een dagje stage bij onze kinderen. De voorlaatste dag weliswaar…

Fatman Scoooooooooooooooooooooop!

Jeuj vandaag op tijd opgestaan. We deden een dagje stage maar mochten iets vroeger stoppen om eens een kijkje te gaan nemen in de stad. Ik had op het internet gelezen dat er ergens een grote braderie ging zijn omdat het koninginnendag was. We namen de taxi, reden naar de locatie maar daar bleek niets te doen te zijn. Fijn zo een braderie zonder kraampjes… Dan maar naar de stad gereden maar tegen dat we daar waren, waren alle winkels al gesloten dus zat er niets anders op dan eentje te drinken en naar huis te vertrekken om te koken. In de stad hadden we ook afgesproken met Charlotte en Jolien want deze avond gaan we naar the one and only fatmanscoop! We kookte eerst lekkere Belgische kost namelijk wortelstoemp! Tegen 10u vertrokken we met de taxi. Het was ongeveer 45 minuten rijden en dat was zalig. Zo nog eens een lange tijd in de auto zitten en door Suriname rijden, zalig! Vreemd dat ik daar zo van genoten heb! Eens we aankwamen in de Bluebell club, bleek het daar nogal leeg te zijn. We waren een van de eersten die er toekwamen. Ohja damn, we hebben veel te Belgisch gedacht… Die Surinaamse feestjes beginnen hier pas tegen 1-2 uur.

Wat een feestje was me dat… Fatman Scoop is natuurlijk maar tegen 3.45 komen opdagen zodat iedereen lang in de zaal bleef bij de dj’s. Hij heeft ook maar een half uurtje gezongen. Alléja gezongen, het is niet echt dat Fatman Scoop zingt hé. Hij staat meer te schreeuwen en te roepen maar kom, het bracht zeker en vast sfeer in de keet! Echt, wat een supermegafantastischsupercool feestje was dat. Het liep niet vol Surinaamse mannen die u langs alle kanten staan te bekijken maar iedereen ging helemaal uit zijn dak. ZALIG! Doodmoe maar helemaal voldaan keerden we terug naar huis want jawohl, morgen lopen Emma en Marijke nog eens een dagje stage. Dat zal precies met zeer kleine oogjes worden! J

Regenbuitje

Maandag voormiddag toch wat uitgeslapen maar nog steeds niet helemaal gerecupereerd van het weekend. De vuile kleren gewassen en opgehangen. Maar wat een bizar weer was het. Om de 10 minuten moest ik naar buiten lopen om de kleren binnen te halen want het regende, nadien scheen onmiddellijk het zonnetje weer, enzovoort. Lekker met mijn voeten spelen ja dat weer! Het was al snel weer tijd voor een nieuwe stagedag. Terwijl we in de huizen van de kinderen zaten om met hun te middageten, begon het zachtjes te regenen. Die zachte regen werd steeds harder en harder. Het heeft een uur geregend dn op dat uur was ons hele domein echt helemaal ondergelopen. Je kon het verschil niet meer zien tussen de weg en het gras.

 

Maandag wil dus zeggen dat het turnlesdag is! Amaj maar wat een goede turnles was me dat vandaag. De turnmeester heeft mij helemaal verbaasd. Hij leerde de kinderen echt stap per stap ‘flipflap’ (= onze flik). De groep werd ook in 2 verdeeld en hij ging steeds van de ene groep naar de andere groep. Zo zou hij iedere week eigenlijk les moeten geven ahja! ’s Avonds kropen we weer op tijd in ons bedje want morgen weer een dagje stage. Ik ben trouwens benieuwd hoe Suriname er morgen gaat uitzien want het is koninginnendag en aangezien het hier toch overvol Hollanders zit…

Misviering + optreden Artlab

Weer veel te vroeg naar mijn zin ging de wekker af. Deze keer ging hij zo vroeg af omdat we met onze stagekinderen naar de kerk gaan. De man van de maatschappelijke werkster van mijn voorziening was die dag prediker en ging de hele kerkdienst leiden wat dus wel speciaal was. Om 8.15 moesten we klaar zijn en dan kwam een busje ons halen. Ik vond het een zeer mooie en nog grote kerk. Aan de ingang staan er ook mensen om ons te verwelkomen die iedereen dat binnenkomt een hand geeft. Er was ook al een bandje dat op het podium aan het zingen was om iedereen te verwelkomen. Er werd onmiddellijk tot hun heilige man gepraat om die blanke stagiaires te verwelkomen. Om 9u was het dan tijd om met de kerkdienst te beginnen. Het eerste wat ze vroegen was of er nieuwe mensen in de kerk zaten en die moesten dan rechtstaan. Dan kwam iedereen van die gemeente ons een hand geven om ons welkom te heten. Hele vriendelijke mensen allemaal maar wel vreemd dat ze ons allemaal komen verwelkomen in hun kerkdienst… De mensen bleven maar van overal komen! Toen was het de moment om te beginnen met de misviering. De prediker riep, zong,… Op een gegeven moment gingen alle mensen die met problemen zaten naar voren om die problemen uit hun lichaam te krijgen. Er werd door de predikers op hun hoofd geduwd, mensen schreeuwden de hele kerk bij mekaar, en vielen nadien neer op de grond. Dit wordt hier gezien als een tapijtbezwering. Gelukkig staan er steeds mannen achter iedereen zodat ze die mensen kunnen opvangen en rustig kunnen neerleggen. Deze tapijt bezwering wil hier zeggen dat ze ‘het slechte’ uit hun lichaam hebben geduwd. Bij sommigen is dit niet zo makkelijk waardoor er dan geschreeuwd wordt. Een man was ook helemaal wild aan het worden. Ze hebben hem met 2 andere moeten vasthouden. Waarschijnlijk snappen jullie er echt helemaal niets van maar het is zo moeilijk om helemaal uit te leggen! Na de misviering tijd om naar huis te gaan, te koken en dan te vertrekken naar het dansoptreden van de kinderen, hoeray! Eindelijk kunnen we toch gaan. We kijken er al zo lang naar uit!

Het optreden bestond uit 4 delen. Eerst waren het optredens van de kinderen die aan de theaterschool zaten, nadien de voorstelling van de kinderen uit kindertehuizen, nadien een reportage over hiphoppers die naar Nederland gegaan zijn voor een dansstage en ten slotte het optreden van die hiphoppers. Het waren echt super mooie optredens! Leuk om te zien. Maar het hiphop-optreden sprong er toch met kop en schouders bovenuit hoor! Het waren 2 groepen met alleen maar jongens. Dit was echt de beste dansgroep dat ik ooit gezien heb. Zo origineel en mooi samen en stunts waarvan er spontaan ‘AUWW’ uit mijn mond komt. Het was echt supermegafantastisch goed. Ik ben alvast grote fan! J Na het optreden was het tijd om naar huis te gaan, deden we nog een kort babbeltje en kropen we heel erg vroeg in ons bedje want morgen begint onze allerlaatste stageweek!

Casino!

Auwtsch, pijnlijk als de wekker om 9u afgaat en je maar 3 uurtjes geslapen hebt. Ik wou mijn wekker zo door het raam gooien. Het was ook al een wonder eigenlijk dat ik mijn wekker al hoorde afgaan! Vandaag hebben we de kinderen een sessie over collage gegeven. We hebben niet de hele dag gewerkt met hun want deze avond hebben ze hun eerste dansoptreden waarvoor ze wel behoorlijk zenuwachtig waren! Er is een project geweest voorbije maanden waarbij verschillende kindertehuizen danslessen kregen in verschillende stijlen. Ze werkten dan samen naar een optreden waar het nu eindelijk de moment voor is. We maakten ons ’s avonds klaar om naar het dansoptreden te gaan kijken en te supporteren voor onze kinderen maar daar kregen we te horen dat we tickets moesten kopen en we vandaag dus niet meer konden kijken. Jammer! Maar we kochten dan maar een ticket voor morgen dus weer iets nieuws om naar uit te kijken. We gingen naar huis, kookten en maakten ons dan helemaal klaar want we gaan eens naar het casino hier in Suriname. De hoofdstad Paramaribo van Suriname zit echt vol met casino’s. Er zijn er we 30 in de stad. We maakten ons helemaal op en waren er dan helemaal klaar voor. In casino 1 mochten we niet binnen omdat ze geen stagiaires meer in hun casino willen. Gelukkig was er om de hoek nog een ander waar we wel binnen mochten. Voor we binnen mochten moesten we een detector door om te kijken of we geen wapens ofzo meehadden. Nadien mochten we gewoon ons eigen wegje gaan in het casino. Het eerste wat mij al opviel waren de vele camera’s. In een ruimte van 15 meter op 5 meter hingen er welgeteld 29 camera’s boven mijn hoofd. Euhm ja ik voelde mij al heel veilig ja… Wij kenden ook helemaal niets van al die spelletjes dus we zagen er echt uit als groentjes. Mijn tweede verwondering was het vele volk dat er was. Ik had nooit gedacht dat er echt zoveel volk naar een casino ging… Er zitten al zoveel mensen in deze casino, er zijn nog 29 andere casino’s, hoeveel mensen gokken er dan eigenlijk wel niet?! Je ziet ook hoe mensen echt helemaal in hun spelwereld zitten. Toen Jolien meespeelden met Black Jack werd ze al snel boos bekeken door de andere medespeelsters omdat ze niet snel genoeg reageerde of het snel niet goed genoeg kent. Ik voelde mij daar echt veel te bekeken door alle mensen + het was ook weeral laat dus werd het tijd om weer naar ons huisje te gaan en in ons bedje te kruipen want morgen is het zondag MAAR jawel, we moeten vroeg uit ons bedje en kunnen niet zomaar uitslapen!

Fridaynight, partynight!

Vandaag hadden we geen stage dus werd het weer een dagje voor het schoolwerk. We bleven een hele dag in ons huisje om hard door te werken. ’s Avonds hadden we eindelijk nog eens afgesproken met onze Ortho-jongens Willem en Jasper want we hadden ze al lang niet meer gezien. We kozen voor een chinees restaurant om eens nieuwe rijst-varianten te leren kennen hé. Na het eten gingen we richting Willems guesthouse om daar weer op een partybus te stappen. De bus zat echt overvol. Volgens mij zaten we echt met zeker 50-60 man op dat busje dus het was zweten geblazen ja. Gelukkig was het open dak en begon het na een half uurtje ook te regenen, ideale verfrissing! J

Na de partybus gingen we nog naar dancing touché in de stad. We kwamen er aan en het was echt een dancing VOL blanke mensen, alle stagiaires waren hier allemaal samengekomen blijkbaar! J Tegen 1u begonnen de Surinaamse mannen al toe te komen. Echt verschrikkelijk eigenlijk. Het loopt dus vol Surinaamse mannen die op zoek zijn naar al die blanke stagiaires. Wel heel grappig om te zien natuurlijk! J + De Surinaamse vrouwen die hier dan ook zijn, hebben amper kleren aan en die hun kont schudt echt alle kanten uit! Gelukkig dansen wij Belgen niet zo! Nou, een ervaring was het zeker! Uiteindelijk werd het tijd om naar huis te gaan want ohja oeps, morgen hebben we weer een nieuwe stagedag! :s

Zwemmen!

Vandaag hebben we met zen allen wat uitgeslapen. Nadien gezellig ontbeten met iedereen en dan zijn we naar het zwembad vertrokken. In die drie maanden dat we hier zijn, zijn we nog nooit op zoek gegaan naar een zwembad dus het werd hier wel eens hoog tijd voor! Eerst kwam er ons een leuke taximan halen die ons allemaal zijn schatjes noemde en ook een hele omweg reed (jaja ik begin mijne weg hier al te kennen) + die dan ook nog eens verkeerd reed.  Ouh wat was het ZALIG om in een mooi proper zwembadje te zitten. Je zag dat er vele verschillende stagiairs naar daar kwamen om te relaxen en aan de hitte te ontsnappen.

 

Na het zwemmen was het tijd om afscheid te nemen van onze logees Jolien en Charlotte. Het was een heel leuk, relax, gezellig weekendje. Zo mogen er weer nog meer komen! Maar zoveel zal het ook wel niet meer zijn want…  Nog maar 5 weken, 35 dagen, 840 uur, 50 400 minuten of 3 024 000 seconden zijn we hier in het warme Suriname! Tot binnen 3 024 000 seconden allemaal!

Bezoek!

Vandaag zijn we opgestaan om nog eens een zaterdagje stage te lopen bij onze kindjes. We gingen vandaag de speelgoedkisten afwerken zodat we ze helemaal klaar in de huizen kunnen plaatsen. In de voormiddag werkten we met de jongens want de meisjes waren naar de dansles. In de namiddag werkten we dan verder met de meisjes. Van het verven op de kist werd er na een tijdje overgegaan tot het verven op de handen en voeten om zo afdrukken te maken en ten slotte werd er van de handen en voeten overgegaan naar het gezicht. Heerlijk zo meegaan in de spontaniteit van de kinderen. Hier kan je zien hoe ik er aan toegetakeld was, laat staan hoe de kinderen eruit zagen! J

 

Nadien hebben we nog een uurtje ‘Shambalas’ gemaakt met hun. Dat is hun benaming voor macramé-armbandjes met ‘klaren’ (=kralen) tussen. Nadien tijd om naar huis te gaan om wat leuke tijd door te brengen met onze logees Jolien en Charlotte. We speelden spelletjes, babbelden, dronken witte wijn, babbelde meer, maakte super lekkere spaghetti carbonara,  babbelde veel, keken naar een spannende leuke ontspannende film ‘HOOK’ en babbelde ontzettend veel! Heerlijke meisjesavond me dunkt! Van al dat babbelen werden we natuurlijk wel moe dus kropen we allemaal ons bedje in. Voor Charlotte werd het nogal een zelfuitgevonden bed ziehier het resultaat maar ze heeft er heerlijk in geslapen! J

Karajoke!

Vandaag zijn we weer opgestaan uiteraard. Hylke heeft bijna de hele dag pannenkoeken gebakken voor haar stage. Hylke had vandaag al haar laatste dag stage en dit wil ze natuurlijk vieren! Maar het bakken van 80 pannenkoeken zal ze zeker nooit meer vergeten! J Ondertussen heb ik overdag wat gewerkt aan mijn eindwerk/schoolwerk, geskyped en de dag was zo weer voorbij. Ik heb echt te weinig uren in mijn week want er moet nog zoveel gebeuren en er is nog zoo weinig tijd! ’s Avonds wanneer Hylke terug thuis was, zijn we gaan eten in een italiaans restaurant in de stad. We hebben er een zeer lekkere pasta gegeten. Toen we buiten op de taxi stonde te wachten, passeerden er 3 Surinaamse politieagenten op hun fiets. Wat doen die politieagenten? Die beginnen net zoals al die andere Surinaamse mannen te fluiten naar ons. Dan denk je dat politiemannen betrouwbare personen zijn waar je altijd bij terecht kan. Politie, u vriend. Die ‘uw vriend’ zien ze hier toch op een heel andere manier dan bij ons precies. We reden met onze taxi naar een karaoke bar. Toen we de straat instapte, hoorde we al een gigantisch luide stem dat aan het zingen was dus we dachten: ‘amaj, dat is daar al druk bezig.’ Wel de karaokebar was dus leeg en het was de eigenaar die aan het zingen was. Onze Leuvense vrienden waren ook al aanwezig in de bar en zij waren onmiddellijk al aan het zingen. Ik heb mij bewust nog wat op de achtergrond gehouden en heb uiteindelijk maar 1 liedje meegezongen in de micro. Ik zing heel graag maar absoluut niet in een micro want pas wanneer mensen in een micro zingen, hoor je énorme valse noten! :D Het was wel een grappig en leuke avond. De mensen van de karaokebar zongen zelf ook heel vaak maar natuurlijk zongen die perfect mooi. Die doen waarschijnlijk iedere dag hetzelfde J Uiteindelijk zijn we vertrokken naar huis samen met Jolien want zij blijft een weekendje bij ons slapen. Morgen komt ook Charlotte op bezoek!

 

Inkoopdag

Vandaag een rustdagje ingepland en weer wat gewerkt voor school. Dat schoolwerk is er hier toch wel wat teveel aan hoor soms! We gingen ook inkopen doen want onze kasten en koelkast was weer helemaal leeg. Deze keer kwamen we niet toe met enkel een kar. We hebben nog een mandje moeten bijnemen. Het lijkt wel alsof we voor een heel leger eten meegebracht hebben maar het is eten voor een hele week dus dat kan wel eens opstapelen. Het is wel altijd verschieten aan de kassa omdat de prijs daar in Surinaamse Dollar is (uiteraard) en dan lijkt het echt alsof je voor immens veel geld gekocht hebt maar eens je het omrekent valt dat best wel nog mee. Na de supermarkt was het tijd om nog eens rustig te hangmateren want dat is toch wel typisch Suriname!

Gevlochten haar

De voorbije 2 dagen waren weer heel normale stagedagen. De kinderen komen terug van school, we helpen met hun huiswerk, spelen een spelletje met hun,… We hadden ook onze muziek meegenomen en ze hebben een hele namiddag voor ons gedanst. Ook werd mijn haar nog eens ingevlochten door de meisjes want het was alweer een tijdje geleden. Ziehier het resultaat:

 

Ik vind het 1 van de betere kapsels dat ik al gekregen heb van hun! J

Stagedag

Vandaag was het weer de eerste schooldag voor de kinderen dus was het opstaan in alle rust. Er heerste een gigantische stilte over het domein. Ik heb van de voormiddag gebruik gemaakt om wat te wassen en mijn dagboek helemaal aan te vullen. In de namiddag vertrokken we weer met onze kinderen naar de turnles. We kwamen er toe, er stonden nog veel jongens buiten en de deuren waren nog op slot. Een half u later was er nog steeds geen verandering, een uur later ook niet, enzovoort. Uiteindelijk hoorden we toch van een jongen dat er vandaag geen turnles was. Leuk van de trainer dat die dan niets laat weten aan de kinderen. We hebben daar zo lang staan wachten op niets + de kinderen uiteraard teleurgesteld dat er geen turnles was. Terug naar huis, wat spelletjes gespeeld met de kinderen en het was al snel weer tijd voor hun om naar binnen te gaan. De eerste stagedag van de week is ook weer voorbij!

Sunday, lazy sunday!

Na 3 weken paasvakantie vroeg te moeten opstaan, was het eindelijk nog eens tijd om rustig uit te slapen vandaag. Heerlijk! Voor de rest was het een lazy Sunday. Eerst heb ik geskyped met het thuisfront waar de nichtjes, nonkel, oma en opa op bezoek waren. Nadien een trio-gesprek met Veerle in het verre lelijke België en Marie in het nog verdere Zweden. Leuk om mekaar zo nog eens te zien na zo een lange tijd. Door alle stages van iedereen zie en hoor je mekaar amper nog. In de namiddag dan ook nog wat schoolwerk gedaan en de zondag was zo al heel snel voorbij. Morgen beginnen we weer aan gewone stage want de paasvakantie is gedaan. Dus weer wat meer ritme in de dagelijkse activiteiten van de kinderen.

Verven verven verven!

Vandaag gaan we met de kinderen een hele dag verven. We zijn ’s morgens eerst naar de stad geweest om verf te gaan kopen want de verf die we gekregen hadden van de directeur was niet voldoende. Tegen half 11 kwamen we terug op het domein en heerste er nog een hele stilte. We gingen de kinderen uit de huizen halen om te beginnen maar of ze liepen nog in pyjama of ze sliepen nog. Gisterenavond was er weer geen tante aanwezig dus ze zullen er wel van geprofiteerd hebben om eens lang op te blijven snachts waardoor ze nu niet uit hun bed kunnen. We hebben onze verfactiviteit dan verplaatst naar de namiddag in de hoop dat ze ondertussen allemaal klaar zouden zijn. De verfactiviteit was echt heel erg leuk met de kinderen. Ze hebben niet allemaal meegedaan maar al die dat wel meededen vonden het alvast zeer leuk. Na het oefenen met verf, hebben ze hun opbergkisten mogen verven. Ze hebben zo lang gewerkt om ze in mekaar te timmeren dus ze keken er echt naar uit om ze eindelijk een kleurtje te geven. Het zijn echt al hele mooie kisten geworden! Na het verven wouden een aantal meisjes ook nog dance-battelen tegen ons maar natuurlijk zijn wij zwaar verloren! Tegen die hun wiebelende konten kunnen wij als Belgen helemaal niet op hoor. Wat een dansritmes dat die kinderen in hun lijf hebben, geweldig! ’s Avonds hielden we een rustige avond met een filmpje en een pizza dat geleverd werd aan huis. Heerlijk genieten van het rustige Suriname!

23u stage = rustdag!

Om 6u 30 ging onze wekker af zodat we de kinderen konden wekken. De kinderen moesten vandaag zo vroeg gewekt worden omdat ze vandaag weer een nieuwe voorziening gaan bezoeken. We wouden de kinderen eens op een leuke manier verassen dus nam ik mijn muziekboxen met Surinaamse muziek mee. We begonnen bij het jongenshuis en het was echt ongelofelijk hoe snel de jongens recht stonden om zich klaar te maken. Het liedje was nog maar net begonnen of ze stonden allemaal al te dansen naast hun bed. Van smorgens vroeg al een glimlach op hun gezicht, schitterend! Bij de meisjeshuizen verliep het iets moeilijkers. Hun huizen waren op slot dus moesten we eerst van buiten iemand wakker roepen zodat zij ons dan kon binnenlaten met onze muziek. Ook hier stonden er onmiddellijk kinderen te shaken tegen de sterren op. Kinderen op een leuke vrolijke manier wekken => Missie geslaagd! J Tegen 9u waren ze helemaal klaar dus ook hier weer was onze missie om ze op tijd klaar te maken geslaagd. Ik ben echt trots op onze avond-nacht-ochtend alleen met de kinderen. Nadien keerde wij terug naar ons huisje om wat te rusten want het was toch wel vermoeiend. Gelukkig moeten we dat niet alle dagen doen! In de voormiddag kuiste ik de woonkamer en de badkamer want dat was nog eens nodig. Tijdens het kuisen brak de steel van mijn aftrekker dus het laatste stukje heb ik van op mijn knieën gekuist met de dweil. In de namiddag gingen we inkopen doen en hebben we wat gehangmateerd. Ik hangmat, jij hangmat, wij hangmateren! J Mama, plant maar al 2 bomen op ons koertje thuis zodat ik daar ook mijn hangmat kan omhooghangen! J ’s Avonds hadden we afgesproken met nog 2 andere Leuvense studenten Jolien en Charlotte om iets te gaan drinken zodat we wat konden bijpraten want het was echt al veeeeel te lang geleden J Het was een zeer gezellige avond maar we hebben het niet te laat gemaakt want we waren vrij moe + morgen weer nieuw stagedagje!