Holi Phagwa!

Ohboy, vandaag feestdag Holi Phagwa en Marijke moet natuurlijk weer ziek opstaan op deze feestdag. Ik heb een hele nacht slecht geslapen en ben constant wakker geworden van te koud, te warm, te ko/ud, te warm,… Een betere start van een feestdag kan je je dus niet voorstellen! Grmbl! Uiteindelijk heb ik dan toch beslist om mee te gaan kijken in de stad naar deze feestdag. Onze taxichauffeur speelde eventjes therapeut en vroeg wat er scheelde want we waren zo stil. ‘Euhm er scheelt niets meneer de taxi, het taximoment is gewoon ons dagelijks bezinmoment waarbij we gewoon rustig kijken.’ Uiteindelijk kwamen we toe in de stad en zag ik al een heleboel studenten waarvan hun huidskleur niet meer zichtbaar was. Ze zaten echt helemaal onder de gekleurde verf en gekleurde poeder. Ik dacht bij mezelf: ‘Seg het is nog maar middag, je moet toch niet onmiddellijk zo helemaal vol kleurtjes hangen’. We wandelde de palmentuin binnen en nog voor ik een plastiek zak rond mijn handtas kon doen of nog voor ik goeiendag kon zeggen tegen de anderen hing ik al snel bomvol kleurtjes. Dit had ik absoluut niet zien aankomen! We gingen dus snel zelf Phagwapoeder kopen zodat we de anderen ook verder mooie kleurtjes konden geven. Hier zie je een aantal foto’s van het Phagwafeestje.

 

 

Eerst zijn we in de palmentuin gebleven waar een hindoestaans groepje covers aan het zingen was. Ze maken hier van alle bekende liedjes ook een hindoestaanse versie zoals balada bao,, Michel Télo,… Nadien zijn we aan de waterkant een bami met kip gaan eten en tenslotte zijn we naar de optredens op het onafhankelijkheidsplein geweest. Op het ene podium was er een groepje net dezelfde playlist dan een uur geleden in de palmentuin aan het zingen. Volgens mij hebben ze hier echt maar 1 playlist want overal hoor je steeds dezelfde liedjes! Uiteindelijk gingen we dan naar het andere podium waar een dj commerciële liedjes aan het draaien was. Hier was het echt een leuke mix van westerse stagiaires en Surinamers. De liedjes waar ze hier helemaal wild op worden waren bij ons een paar jaar geleden een hit dus ze zitten hier wel wat achter qua muziek J Ondanks mijn koorts vond ik het toch wel een heel leuk feestje, zeker voor herhaling vatbaar en een echte aanrader voor alle mensen die naar Suriname willen komen! De volgende dj was niet zo schitterend en was meer aan het praten dan zijn muziek te laten afspelen dus besloten we om maar te vertrekken. Of toch om eerst een taxi te zoeken dat ons (VUILE) meisjes naar huis wil brengen! J De taxizoektocht duurde een uur maar uiteindelijk is het toch gelukt om zonder een auto vuil te maken naar huis te geraken.

Toen we van de poort naar ons huisje stapte hoorde we plots babygeluidjes. Emma en ik bekeken mekaar onmiddellijk en gingen direct kijken in welk huis de babytjes waren. Er waren vandaag door een tante 2 kleine kindjes van 1jaar en 3jaar gevonden op straat en de tante heeft ze meegebracht naar stichting Prasoro. Ze mogen hier een nachtje blijven logeren. Het zijn 2 super schattige kindjes die je zo kan opeten.

Nu dat Holi Phagwa vandaag was echt een schitterende en fantastische ervaring. Echt een hele leuke sfeer, lachen, gieren, brullen TOT WANNEER JE JE DAN MOET WASSEN… Je denkt ouhja dat is maar poeder, beetje water over en dat vloeit er allemaal mooi af. Wel dan heb je goed fout gedacht! Ik heb zeker een half u onder de douche staan schrobben over mijn hele lichaam. Mijn rug en decolté besliste om helemaal roos te blijven. Ook op mijn gezicht zag ik nog een roos-groene-blauwe-gele schijn. Ik heb volgens mij nog nooit zo hard geschuurd op mijn hele lichaam, ocharme mijn huid! Nadat we uiteindelijk dan toch alle drie gewassen zijn, bekeken we nog eens alle fantastisch mooie foto’s en besloten we om in ons bedje te kruipen voor morgen weer een nieuwe stagedag. En hopelijk zijn de kleine meisjes hier dan ook nog!!

Stagedag

Ook vandaag moesten we vroeg uit de veren want we gingen naar de ouderochtenden van de oudste meisjes. Wat een geluk dat ik hier niet alle dagen zo vroeg moet opstaan voor mijn stage want dan zou ik kapot zijn. Ik ben ook niet echt een ochtenmens! In de namiddag hebben we met de kinderen weer spelletjes gespeeld, werd mijn haar ingevlochten en deden we allerlei turnstuntjes buiten. De kinderen waren allemaal super gelukkig en uitgelaten wat het echt heel leuk maakte. Ze hebben savonds ook een optreden gegeven voor ons met het liedje van Samson en Gert. Ze zongen uit volle borst met gebaren en al: ‘hé waar is de chocolade, op op alles is op!’ Wanneer wij dan ook begonnen meezingen vonden ze dat heel vreemd. Ze hebben ooit Belgische stagiaires gehad op school en die hebben dat liedje hun toen aangeleerd maar ze waren al vergeten dat die liedjes dus van België komen. Na een heel gezellig dagje stage zijn we nog naar ’t stad geweest om iets te gaan drinken en nadien op tijd in ons bedje gekropen want morgen is het HOLI PHAGWA!

Vroeg uit de veren!

Amaj wat pikte het deze ochtend als om 7u mijn wekker afging… We moesten vroeg opstaan vandaag om naar een aantal ouderochtenden te gaan van de kinderen. Vandaag begint voor de kinderen de paasvakantie en krijgen ze dus hun rapport. Een oudercontact in België is meestal na school wanneer er geen kinderen zijn maar vandaag gebeurde dat gewoon terwijl de kinderen les kregen. We moesten dan gewoon de klas instappen en kregen de resultaten dan meegedeeld. Leuk om de scholen van Suriname eens te zien!

Vandaag was het weer tijd voor de wekelijkse Surinaamse turnles, joepieee! Hier kijk ik iedere week toch wel naar uit. Ik kan dan zelf wel geen les geven maar ik kan dan toch naar een turnles kijken. Vandaag waren er alleen maar jongens aanwezig in de turnles. We kwamen natuurlijk ook wel al veel te laat aan want het busje dat ons brengt was veel te laat dus de turnles was ook al begonnen. Onze kinderen waren behoorlijk verlegen en durfden eerst niet mee te gaan turnen. Thuis zijn ze allemaal zo stoer en hebben ze een grote mond maar als we daar zijn, blijven ze toch mooi in onze buurt zitten. Wel grappig om dan te zien hoe klein ze daar nog zijn! Uiteindelijk hebben we dan toch 4 van de 5 kunnen overhalen om mee te gaan doen. Maar wat een slechte turnles was me dat vandaag… De turnmeester zat meer zelf aan de kant naar zijn gsm te kijken dan zijn kinderen te helpen. Alle oefeningen dat hij geeft moeten ze zomaar in 1 keer kunnen want hij leert het hun niet aan.  Ze moesten bijvoorbeeld een hele tijd salto’s draaien op de mini-trampoline. Hij gaf die opdracht en ging nadien aan de kant naar filmpjes kijken. Er zijn een aantal kinderen wel behoorlijk lelijk gevallen hoor maar daar trekt hij zich niets van aan! Amaj, het is de eerste keer dat ik mij zo gestoord heb aan de turnles! Als ik zo in België les zou geven zou ik al lang buiten gesmeten zijn ja! Hopelijk doet hij het volgende week wat beter! Toen we thuis kwamen kregen de kinderen maar niet genoeg van de turnles en bleven ze op hun handen staan. Ik heb dan aan een aantal kinderen hun backflip (= flik (nietpolitiemaarturntermflik) aangeleerd. Ze vonden het geweldig om dat te doen en het was een mooie afsluiter van de dag!

Luilekkerdag!

Zondag is luilekkerdag en dat hebben we vandaag dan ook heel letterlijk genomen! We zijn op tijd opgestaan voor een intervisie met onze Surinaamse docent en nadien zijn we met onze taximan vertrokken naar ‘White beach’. Alleen al bij het horen van deze naam slaan mijn fantasieën op hol. Witte strand, palmbomen, zee, hangmat, zonnebril, muziekje en vele leuke vrienden, wat moet je nog meer hebben?! Ook heb ik samen met Hylke de dirty-dancing lift gedaan, zie hier het resultaat. Deze lift is zeer toepasselijk want het liedje dat hier bij past is: ‘I have the time of my life!’

 Het was echt een super gezellige namiddag en we hebben weer nieuwe stagiaires hier leren kennen. Ja ik zweer het je, Suriname loopt er echt overvol van!! Iedere keer weer nieuwe blanke gezichten J Je krijgt dan onmiddellijk zo een samenhorigheidsgevoel waardoor je al snel met mekaar gaat praten. Die Belgen zijn toch een pak sympathieker dan de Nederlanders hoor. Je moet dan ook niet honderd keer ‘wat zegt u?’ vragen maar je kan gewoon Belgisch praten, zalig! Afwisselend zee & handdoek, het was echt genieten vandaag! Ziehier een prachtige beachfoto van een zeer leuke groep Belgische studenten:

Zeker omdat ik momenteel besef dat er gewoonweg al 2 maanden voorbij zijn… Hoe razendsnel gaat het hier? Nog maar 2 maanden en ik sta al terug in dat Belgenland… En ik moet hier nog zoveeeeeeeel doen! Na een heerlijk dagje tijd om weer 45 minuutjes naar huis te rijden doorheen straten met hele diepe putten waarbij je dus heen en weer wordt geschud! J Eens thuis, eindelijk tijd om mijn dagboek eens verder aan te vullen want door alle drukte heen heb ik absoluut geen tijd & zin meer in dat dagboek J Maar ik weet hoeveel fantastische fans ik hier heb dus SPECIAAL VOOR JULLIE blijf ik dit doen!

Ohja, het zonnetje was vandaag wel weer heel hevig hoor dus we zijn er weer een tintje bruiner op geworden, hoeray! :

Ohja 2, fantastische beachfoto’s vind je op mijn facebook. Bekijk ze zeker want ze zijn prachtig en ik wil jullie absoluut NIET jaloers maken hoor…

Verjaardagen in Prasoro!

Vanaf negen uur werd er al heel heftig op onze deur geklopt door de kinderen. We moesten met al onze versiering naar het afdak gaan want ze moesten nu alles beginnen versieren. Deze avond werd er op onze stageplaats een verjaardagsfeestje gehouden voor de drie jarigen van maart. Alle andere kinderen waren al van ‘s morgens vroeg druk in de weer om het hele afdak te versieren om er een leuke en gezellige avond van te maken. Ze hadden de vloer gekuist, tafels mooi klaargezet, zelf boeketjes bloemen gemaakt uit hun tuinen voor iedere tafel, palmboombladeren gaan zoeken om aan de palen te hangen en de muren met krijttekeningen versierd. Hier zijn we een hele voormiddag mee bezig geweest. Ziehier een aantal foto’s van het versierde afdak voor het avondfeestje:.

Tijdens de middag vonden wij het tijd om onze hangmatten eens uit te testen. Hier op ons domein was het een challenge om en juiste plek te vinden hiervoor. Uiteindelijk toch gelukt, helemaal vastgesjord en het was echt ZALIG!

 

 

Jammer genoeg lag ik er nog maar 5 minuten in of stonden er al kinderen naast ons. We kunnen hier dus geen tien minuutjes rustig in de zon buiten zitten of ze staan hier al. Met wat tegenzin ben ik dan maar uit mijn hangmat gestapt en hebben we een hele namiddag nog verjaardagskaartjes gemaakt voor de jarigen. Samenwerken lukte tussen de kinderen precies nog niet zo goed. Het was ieder voor zich maar uiteindelijk kwamen er toch mooie kaartjes van! Nadien gingen alle kinderen naar binnen en om 18.30 werd er terug afgesproken voor het feestje. Toen we aankwamen zagen we dat alle kinderen zich echt enorm opgemaakt hadden. Ze hadden hun mooiste kleren aan, waren geschminkt en zagen er heel gelukkig uit. Er werd al snel een melige cd opgezet en fotoshoot gehouden bij de palmboombladeren. Ik had echt kippenvel door al die lachjes te zien op de kinderen hun gezicht. Uiteindelijk kregen ze patat (=frietjes) met kip (uiteraardwanthieretenzealleenmaarkip endiekomtsomszelfsaluitmijnoren) en kregen de jarigen en toneeltje door de jongste meisjes en een cadeau. Iedereen was gelukkig dus was het voor de kinderen al snel tijd om naar hun huisje te gaan. Wij zijn nog rustig eentje gaan drinken in het stad om de dag mooi af te sluiten!

PS. Nog 5 dagen en mijn pakketje nieuwe kleren komen aan!!!

't stad!

Jeeeeuj, vandaag kwam ik met veel plezier uit mijn bedje want we gaan naar de stad. De voorbije keren dat we naar de stad gingen waren niet zo fantastisch want toen had ik niet zoveel gevonden om te kopen spijtig genoeg. Maar vandaag voelde ik dat het my lucky day was! J En of het een vruchtbare dag was. Ik kocht 2 paar oorbellen voor amper 5 Surinaamse dollar (= 1.14 euro) dat kan je toch zeker niet laten liggen! Die winkel staat in mijn hoofd gegraveerd zodat ik hem zeker nog terug kan vinden! Ook kocht ik nog een mooi gewoven hangmat zodat ik bij onze tripjes naar het binnenland ook kan slapen & ook om gewoon te chillen in het zonnetje natuurlijk! De mooie zak die ik vorige keer zag in de winkel was jammer genoeg nog niet opnieuw binnengekomen dus misschien 4^e keer goede keer! J Na het shoppen hebben we Hylke afgezet op haar stageplaats, zijn wij een douche gaan nemen thuis want wat een warme dag! Je moest echt naar je adem snakken want er was geen enkel windje. Zweten geblazen dus! Na het deugddoende douchke zijn Emma en ik naar de stad geweest want daar was het anti-discriminatieloop. 13.000 jongeren kwamen voor een betoging op straat om te tonen dat ze helemaal niet achter discriminatie staan. We kwamen te laat aan in de stad en hebben zelf niet kunnen deelnemen aan de wandelmars dus gingen we maar op een terrasje zitten. Onze vrienden van de KUL waren ook al snel op post om samen te eten in ’t vat, HET westerse café in Suriname. Nadien zijn we met zen allen eens gaan kijken op het onafhankelijkheidsplein want daar was een optreden aan de gang voor alle jongeren die deelnamen aan de anti-discriminatieloop. Dat optreden was echt onbeschrijfelijk! Voor de eerste keer voelde ik mij echt als een vreemdeling in Suriname. We waren een van de enige groepjes blanken die tussen het Surinaamse volk stonden. Alle mannen vrouwen gingen echt helemaal uit hun dak tijdens die optredens. Bij ons staat iedereen wat stil en bewegen we niet te opvallend maar hier bewogen ze elk deel van hun lichaam op het ritme van de muziek. Ik kreeg echt kippenvel van hier tussen te staan. Echt een schitterende ervaring hier! Die Belgen kunnen daar eigenlijk echt nog wat van leren want Surinamers en hun gevoel van ritme zit helemaal snor! J Het optreden was gedaan en na amper 5 minuten was het hele plein al leeg en gingen alle jongeren weg. Ik heb nog nooit zo een terrein in zo een korte tijd helemaal leeg geweten. Niet vergelijkbaar met België! Aangezien het daar gedaan was, zochten we nog een rustige bar op waar we lekkere en iets minder lekkere cocktails hebben gedronken en hebben we lekker veel gebabbeld en genoten!

De taxi die ons vandaag naar huis bracht was heel erg geïnteresseerd in België. Wat een moeilijke vragen stelde die allemaal toch! Hierdoor besef ik dat ik precies toch niet zo heel erg veel weet van België terwijl alle Surinamers wel alles weten over hun land! Vragen die hij stelde waren ‘Waarvan komt de naam de rode duivels?’ (Alsof ik iets weet van de Belgische voetbal… & sinds wanneer zijn de rode duivels zo bekend in verre landen? Die winnen toch amper…) ‘Hoe zit het daar in België? Wat zijn de problemen tussen het Nederlandse deel en het Franse deel?’ (Alsof dat uit te leggen is in 1 definitie wat het Belgische probleem is!) ‘Klopt het dat je in België in Anderlecht diamanten kan kopen? Dat is toch iets typisch voor België?’ (Euhm België vol diamanten? Ik heb nog nooit eentje opgegraven in mijn tuin hoor…) ‘Als Belgen minder praten, hoe gaan jullie dan om met die kinderen?’ (Ja wij zijn opvoeders van kinderen en dat gebeurt allemaal zonder tegen hun te praten!) Bon ik vond het wel leuk dat die man zo geïnteresseerd was in België. Misschien moet ik toch eens wikipedia raadplegen en meer leren over het land waar ik in woon! J

Stagedagen!

De voorbije drie dagen hebben we weer stagegelopen bij onze kindjes. Op maandag zijn we met hun weer naar de Surinaamse turnles gegaan wat iedere keer weer leuk is om naar te kijken. Al die kinderen die zonder enige vrees zomaar salto’s en flipies (flik) springen. Op dinsdag en woensdag hebben we vooral spelletjes met hun gespeeld. Ze hebben momenteel geen huiswerk of repetities meer want volgende week begint op 26 maart hun paasvakantie. Die duurt hier drie weken in plaats van twee. Wanneer je bij de jongens bent om te eten of een spel te spelen hoor je minstens 5 keer deze zin: ‘Dames en heren, wees ven heel stil want er komt zo een bom uit mijn bil, PROT!’ Haha ik moest mij echt heel erg inhouden om hier niet mee te lachen want ik vond het echt nog origineel gevonden. Het waren echt leuke stagedagen met de kinderen. Ze mogen zo goed gezind blijven en dan worden het nog fantastisch leuke stageweken!

We ontdekten we ook dat we nog melk hadden die al een dagje over tijd was dus hiervoor is maar 1 oplossing: PANNENKOEKEN à volonté! Dat heeft me enorm gesmaakt!

Binnen een week komt de mama van Hylke, een huisgenoot naar Suriname op bezoek. Aangezien ze nog een paar kilootjes over had in haar valies heb ik daar met heel veel plezier gebruik van gemaakt en komen er dus nieuwe kleren naar mij toe. HOERAY want ik ben mijn kleren hier echt al KOTSBEU! Ik ben nu al enorm aan het uitkijken naar de komst van Hylkes mama. Laat die kleren maar komen!

Graag wou ik ook laten weten dat fankaartjes en fanbrieven altijd welkom zijn. Het duurt ongeveer een maand om zo een dingen van België naar Suriname te laten komen dus als je nog eentje wil sturen, doe het zeker op tijd dan alsjeblieft!

 

Mijn adres is:

 

Marijke Simon

Kinderdorpstraat 2-4

Paramaribo, Zorg en Hoop

Suriname

 

Alvast bedankt!!

Vandaag zijn we weer op tijd opgestaan om met de kinderen te beginnen aan het maken van een tweede speelgoedkist. De meisjes waren niet zo heel erg gemotiveerd maar gelukkig hadden we de jongens nog die ons wel nog wouden helpen. De jongens waren heel erg actief vandaag en lieten zeker merken dat ze aanwezig waren. De jongens hebben hun kist ook helemaal afgeschuurd en een witte onderlaag gegeven zodat ze hem volgende week kunnen beschilderen zoals ze zelf willen en heb dan in hun huis kunnen plaatsen. Hier op foto zie je de eerste kist die al wit is geschilderd en de tweede kist die we nog in mekaar aan het timmeren zijn. Ik ben alvast enorm trots op de kisten want ik vind dat ze er zeker mogen zijn!

Na de stagedag werd het tijd voor het avondmaal. Vandaag hebben we helemaal zelf pizza’s gemaakt. Zelfs het deeg hebben we zelf gemaakt en ze zijn redelijk gelukt. Allé laten we zeggen dat de pizza’s eetbaar waren… De bodem was soms nog een beetje plattekes en de groentjes erop waren al wat uitgedroogd maar we klagen hier niet hoor. Het kon erger! J Nadien hebben we de dag afgesloten met een rustig typisch vrouwenfilmpje!

Mooie Surinamers

Vandaag heb ik een hele dag gewerkt voor mijn tussentijdse evaluatie voor school. Het was een spannend want als ik niet klaar was, kon ik niet mee gaan eten in zus en zo met nog 4 andere studenten uit België die ik vorige week in colacreek heb leren kennen. Gelukkig is het net op tijd klaargeraakt en kon ik mee gaan genieten van een rustig avondje na een hele dag voor een computerke zitten. Bureauwerk zou toch niets voor mij hoor. Ik wordt horendol van zo stil te moeten zitten… Gezellig met zen allen gegeten in het zeer westerse restaurant Zus en Zo en nadien nog iets gaan drinken aan de waterkant. Daar stond de muziek net iets te luid waardoor ik niet veel kunnen zeggen heb maar ik vond het een geslaagde avond. Tegen 12.30 werd het tijd om eens naar huis te vertrekken samen met Emma want wij hebben morgen weer stage. Jammer genoeg kon ik dus niet meegaan naar de plaatselijke discotheek Touché hier. Maar ik ben hier nog 2,5 maanden dus nog kansen genoeg om daar naartoe te gaan! J Onze taximan was helemaal in zijn nopjes dat hij Belgische stagiaires naar huis mocht brengen. Ik zal hier eventjes de conversatie schetsen:

Taximan: ‘En, wat vinden jullie van Suriname?’

Emma: ‘Oh ik vind Suriname heel leuk en mooi.’

Taximan: ‘Oh je vindt Suriname mooi door al die mooie Surinaamse mannen zoals mij?’

Emma & Marijke: STILTE!

Taximan: ‘ Oh je hebt een ladder in je kousen. Maar dat is geen erg hoor, dat neemt je schoonheid niet weg. Ik vind het zelfs sexy!’

Emma die de man probeert te negeren & Marijke achterin aan het doen alsof ze er niets van hoort en echt heeel hard lacht vanbinnen! J

Zo, nu hebben jullie ook eens zicht op de Surinaamse diepzinnige conversaties dat je hier kan houden met die Surinaamse taxi-chauffeurs! J Na de gekke taximan was het tijd om in ons bedje te kruipen!

Skype

Vandaag was het skypeday! Ik ben speciaal voor een vriendin om 8u opgestaan op mijn vrije dag om met haar eens te kunnen skypen. Uiteindelijk zijn we wat later beginnen skypen maar het heeft wel drie uur geduurd dus we hadden mekaar duidelijk heel erg veel te vertellen! Alle pak dat we mekaar een kwartier verhalen hebben verteld en we dan 2u45 onnozel hebben gedaan ofzo! J Het is een patéke die Lisa van de chiro! Na het vele skypen zijn we naar de supermarkt geweest voor de wekelijkse inkopen en ’s avonds zijn we bij Willem zijn kookkunsten eens gaan testen zo hoefden we zelf niet te koken! ;-) Het was een chille rustige gezellige avond! Op tijd naar huis gegaan want morgen druk werken voor school!

Deksel knutselen

Vandaag hebben we met onze jongens verder gewerkt aan hun speelgoedkist. De 4 zijflanken hadden we zaterdag al gemaakt en vandaag hebben we het deksel gemaakt. Nu hoeven we enkel nog te wachten op het materiaal en dan kunnen we hem beginnen schuren en schilderen. De jongens kijken al uit naar zaterdag om er verder aan te kunnen werken! Nadien heb ik een kindje haar opgevraagd voor haar toets de volgende dag en heb ik nog wat geholpen met het avondritueel in de huizen. De dag is zeer snel gegaan dus dat wil zeggen dat het een leuke dag is geweest! Zowel de jongens als de meisjes hebben vandaag goed meegewerkt. Zo een dagen mogen er van mij nog komen!

Surinaamse turnles

Vandaag op tijd opgestaan voor mijn 2^e intervisiegesprek met onze stagebegeleider. Na het stagegesprek was het alweer tijd voor een nieuwe stagedag. Ik had er Vandaag echt veel zin in want we zijn voor de allereerste keer met 5 kinderen naar de turnles gegaan. De kinderen van mijn voorziening hebben geen hobby. Iedere zaterdag is er momenteel dansles voor alle kinderen in de stichting zelf. We hebben het eindelijk zo ver gekregen dat er een aantal kinderen toch naar de turnles mogen. Ik was natuurlijk ook super benieuwd naar de turnles aangezien ik in België ook turnles geef aan mijn kleutertjes. Ik vond het nog een vrij grote en mooie sportzaal. De zaal was helemaal betegeld met stenen waar gaten in zijn. Dit is nog handig want zo komt er een fris windje naar binnen. In België zou dit niet zo handig zijn want als het dan sneeuwt, bevriest iedereen! J Onze kinderen voelden zich eerst wat ongemakkelijk tussen de nieuwe kinderen dus bleven ze echt in onze buurt en stonden ze achter ons. J Het waren echt alleen maar jongens in de turnles. Het was ongeveer een groep van 25 jongens. Onze 2 meisjes en drie jongens moesten dus echt hun mannetje gaan staan tussen deze grote bende. Gelukkig staan ze in de stichting ook meer op hun handen dan hun voeten en konden ze goed mee met de bende. Het materiaal viel ook nog goed mee. Vandaag deden ze lange mat, mini-trampoline en plint met trampoline. Het was echt fantastisch om onze kinderen hun gezicht te zien tijdens deze les. Er verscheen de hele tijd een glimlach tot achter hun oren. Na de les moesten we nog een uurtje wachten op ons busje en zelfs toen waren ze nog niet uitgeraasd. Ze bleven op het grasveld maar op hun handen staan en flikken draaien. Ze waren duidelijk de gelukkigste kinderen vandaag. Ik kijk al uit naar volgende week voor hun volgende turnles!

Rode kreeft

Na van een aantal mensen onder mijn voeten te krijgen, ben ik mijn dagboek beter aan het bijhouden J Sorry als het een aantal dagen duurt eerdat er nieuwe berichten opkomen maar ik heb het hier wel druk hoor!

Heerlijk geslapen deze nacht. Om 9u ging mijn wekker en het eerste wat ik deed was naar buiten kijken om te zien welk weer het was. Als het degelijk weer was, gingen we mee met de guesthouse van Willem naar colacreek. Colacreek is een recreatiedomein op anderhalf uur rijden van Paramaribo. Het weer was moeilijk in te schatten want er waren wel wolken maar het regende toch niet dus gaan we meegaan of niet?! Uiteindelijk toch beslist om mee te gaan, gedoucht, zak gemaakt en tegen 10.15 stonden we al bij Willems huis klaar om te vertrekken. Met een groep van 16 Hollanders en Belgen vertrokken we richting Colacreek. Onderweg kwam ik iets heel grappigs tegen. Eerst stopten we onderweg in een chinese supermarkt om onze gezamenlijke frigobox te vullen en toen we verder reden zag ik mannen die met een koe aan een leiband aan het wandelen waren. In België gaan we met onze hond aan de leiband gaan wandelen en hier gaan de mannen met hun koe gaan wandelen. Heel bizar om te zien! & dat moet toch ook moeilijk zijn om aan de leiband te houden? Als die koe zijn kuur krijgt en een beetje trekt, ligt dat ‘baasje’ sowieso op de grond! J Uiteindelijk aangekomen in Colacreek, een hutje gehuurd met zen allen waar we toch eventueel zouden kunnen schuilen als het begint te regenen…  Het was een hele leuke dag waarbij we veel nieuwe mensen leren kennen hebben, veel van de zon hebben kunnen genieten met afwisselende regenbuien. Deze buien waren zalig als verfrissing want de zon brandde echt heel fel. Ik ben dan ook een rood kreeftje momenteel! Tegen 15.30 hing er een grote donderwolk boven ons en is het zonnetje niet meer verschenen. Tegen 17u vertrokken we dan terug naar huis om te koken en op tijd in ons bedje te kruipen zodat we morgen weer aan een nieuwe stagedag kunnen beginnen!

Klusserdeklusserdeklus!

Vandaag was het weer tijd voor een dagje stage. We werken nu iedere zaterdag omdat de kinderen dan tijd hebben om eens iets anders te doen dan de huishoudelijke taken en het schoolwerk. Vandaag zijn we met het jongenshuis aan de slag gegaan. We hebben allemaal afgedankte paletten gekregen waarmee we uiteindelijk een opbergkist willen maken voor in hun huis. In deze kist wordt dan al het speelgoed opgeborgen waardoor het dus niet zomaar rondslingert en kapot gaat op het terrein. Bij het versleuren van de paletten naar onze werkplek had ik net het chirokamp gevoel. Daar moeten we ook altijd duzenden paletten sleuren van hier naar daar. We hebben de paletten samen met de jongens dan allemaal losgeklopt en nagels eruit gehaald. Nadien begonnen we aan een soort van constructie om die kist te maken. Ik was er niet helemaal zeker van of het wel degelijk een kist zou worden want sommige planken waren nogal scheef + ik heb ook helemaal geen kistenbouwervaring! Zonder het te beseffen was het al snel middag en tijd om een uurtje te rusten. De kinderen kwamen na amper een half uurtje al terug aan onze deur staan om verder te werken aan hun kist dus het was blijkbaar wel een leuke activiteit voor hun. Ook de meisjes waren geïnteresseerd en kwamen soms eens helpen met zagen van planken. Tegen 16u zag onze kist er al uit als een echte kist. De 4 zijwanden zijn helemaal stevig tegen mekaar getimmerd. Het was leuk om te zien hoe goed ze kunnen samenwerken aan zo een gezamenlijk project. Zij kunnen ook duidelijk beter overweg met een zaag en hamer dan wij. J Deze week gaan we nog een deksel maken en een stevige bodem inleggen zodat ze volgende zaterdag hem hopelijk een mooi kleurtje kunnen geven.  Als de kisten af zijn, zal ik zeker een foto plaatsen! Nadien snel opruimen geblazen want om 17u hadden de meisjes dansles. Nadien rustig in ons huisje gezeten en op tijd gaan slapen want morgen gaan we waarschijnlijk weer op trip! J

Ohja, veeeeeel plezier allemaal dit weekend op carnaval Halle & euhm, goe zat en zot wezen ja!

.

Vandaag hadden we ons een beetje overslapen voor ons gesprek met de directeur en maatschappelijke werkster van onze voorziening. Om 9.05 schoten we wakker maar eigenlijk moesten we daar om 9u al zijn. Gelukkig moeten we maar de deur uitstappen en zijn we al op onze stageplaats + gelukkig was onze directeur het zelf ook vergeten… Na het gesprek zijn we wat gaan werken voor school en naar de supermarkt gegaan voor onze wekelijkse inkopen. Nadien zijn we iets gaan eten in restaurant ‘Mirosso’ in blauwgrond met Jasper en Willem, de 2 mannelijke ortho-studenten. Dit was een Indonesisch gezellig restaurantje waar ik eindelijk nog eens rundsvlees heb gegeten na een hele maand kip, kip, kip en … Kip te eten J Het was een leuke en gezellige avond waarop we weer helemaal bijgebabbeld zijn over onze Surinaamse avonturen. Nadien met de taxi veilig naar huis want morgen moeten we op tijd opstaan voor een stagedag!

Kuisvrouw!

Vanaf deze week werken we 4 dagen in de week op onze stage in plaats van 5, namelijk maandag, dinsdag, woensdag en zaterdag. Dit wou dus zeggen dat we vandaag een vrij dagje hebben om voor school te werken! Ik ben opgestaan en zag een hele stapel vuile was liggen dus ik vond dat het tijd werd voor wat huishoudelijk werk J Ik ben begonnen met mijn was, heb alle slaapkamers en badkamer gedweild, de afwas gedaan de living wat opgeruimd en de living gedweild. Nadien was ik helemaal bezweet van het warme weer en het werken dus werd het tijd om wat rustig in het zonnetje te zitten en mijn dagboek eindelijk eens aan te vullen want ik sta een weekje achter! J Veel te druk hier hé! Ohja voor alle fans van mijn dansend filmpje, ditmaal tijdens het kuisen was ik alleen en waren er dus geen getuigen van mijn fantastische dansmoves, helaas pindakaas! J

SHOPdag!

Vandaag zijn we heel vroeg opgestaan om te skypen met studenten op school. Onze docent organiseert ieder jaar skypegesprekken waarbij alle ortho studenten in België ons verhaal dan eens kunnen horen. Met kleine oogjes verschenen we dan toch in de aula op groot scherm.  1 ding was heel jammer, namelijk dat er geen enkele student geïnteresseerd was in ons verhaal. L Hihi we gingen dan maar naar de stad, nieuwe poging om te shoppen! We gingen naar de winkel waar ik een mooie zak had gezien, hoera hij hing er nog dus ik was heel gelukkig? De verkoopster haalde de zak naar beneden en wat bleek? De rits was kapot… Jeuj dus weer de mooie zak niet kunnen kopen. Ja mama, ik weet dat je nu heel hard aan het lachen bent hiermee!! Gelukkig komt de zak normaalgezien nog binnen. Hopelijk derde keer goede keer ja! J Na het shoppen gingen we weer naar huis om naar onze stagekinderen te gaan. Ik heb van 16u tot 20.30 met een meisje rekenhuiswerk gemaakt en haar repetitie (toets) redaktie (vraagstukken) voor te bereiden. Het meisje snapte het maar niet waardoor het een hele lange namiddag werd. Ik moet mijn brein ook nogal breken op het berekenen van die vraagstukken en opstellen van die vraagstukken. Gelukkig heb ik toch nog iets overgehouden door een jaartje leerkracht lager onderwijs te doen J Met hoofdpijn ging ik dus naar huis en keken we rustig een filmpje.

Achtervolging door kaaiman...

Geloof het of niet maar ik ben echt de hele nacht achtervolgd geweest door de kaaiman/krokodil uit Peter Pan. Ik heb de hele kaaimannentoch in mijn dromen nog eens opnieuw gedaan en overal waar ik ging was er 1 kaaiman die mij achtervolgde met het typische peter pan liedje.  TIKTAKTIKTAK

 

Ik was toch wel gelukkig dat ik wakker werd en dat het maar een droom was. Die kaaimannen hebben precies meer teweeggebracht bij mij dan ik zelf had verwacht. Hihi. We zijn vandaag ook om 6u opgestaan want we moesten vandaag naar de vreemdelingenpolitie om ons verlenging van ons verblijf in orde te laten brengen. We zijn nu in het bezig van die stempel dus hopelijk gaat het vandaag wat sneller. Om 7u stond er al een behoorlijke file aan het kantoor maar wij hadden een afspraak en konden dus onmiddellijk naar binnen. In het kantoor begonnen een aantal mensen al ruzie te maken met mekaar omdat ze voorstaken… Wij waren nog wat te moe en wachtten dus tot wanneer wij konden gaan zonder ruzie te maken. Raar maar waar, waren we na 3uurtjes al buiten. Voor jullie zal dat waarschijnlijk wel lang lijken maar normaalgezien kan je daar wel een 5-tal uurtjes zitten. Van loket 1, naar bureau 2, naar loket 3 was het eindelijk allemaal in orde. Of dat hopen we toch, binnen 6 weken moeten we terugbellen om te vragen of het in orde is of niet. Nadien terug naar huis gegaan en stage gelopen. We hebben met de kinderen gegeten, huiswerk begeleiding gedaan en nadien nog spelletjes met hun gespeeld. De dag was al snel weer voorbij!

TIK TAK, dolfijnen- en kaaimannentocht

Vandaag was het een zeer spannende dag. We vertrekken om 16u op dolfijnentocht met aansluitend kaaimannenzoektocht. Zoals sommigen misschien wel al weten heeft Marijke wat schrik op boten. We zouden het een botenfobie kunnen heten ja! Nu dit wil niet zeggen dat wanneer ik een boot zie, ik begin weg te rennen als een gek ofzo. Toen we aankwamen, zag ik wat voor een bootjes dat waren. Het waren vrij kleine boten, kort tegen het water en we konden er met 20 in. Die boot viel nog goed mee. Ik heb niet in mijn broek gedaan of ben rivierziek geworden (ja het was niet op zee maar op de Surinamerivier dus ik kan niet zeeziek zeggen). Op de boot zaten we voornamelijk met Nederlanders, we kregen er voldoende drankjes en eten dus de sfeer zat al goed. Er was wel 1 probleem. Normaalgezien hebben we 96% kans op dolfijnen maar dat is niet altijd het geval. Natuurlijk moet het weer lukken dat wij bij die 4% zaten die geen dolfijnen hebben gezien…. Nu het water was wel heel indrukwekkend hoor zo blauw-bruinachtig. J Het was een dol-fijne tocht op het water zonder dolfijnen. Na anderhalf uur varen kwamen we aan in Johanna Margarita waar we snacks kregen die typisch waren voor Suriname. We kregen loempia, bakbanana met pindasaus en barras. Nadien mochten we daar nog een uurtje blijven rondhangen en als het donker begon te worden kwamen ze ons halen op om kaaimannentocht in het moeras te vertrekken. Toen ik zag in welk bootje ik moest stappen kreeg ik onmiddellijk een hartstilstand… Het was een bootje van amper een meter breed en vier-vijf meter lang en helemaal niet hoog. We hingen volgens mij op 20cm van het water.

Hier zie je het kaaimannenbootje:

 

In mij hoofd spookte echt vanalles: ‘euhm en in dit bootje moet ik kaaimannen gaan zoeken? Die kaaimannen moet gewoon een klein sprongetje doen en ze zitten op mijn schoot’ Oeioei de boot kantelt, ik ga hier moeten zwemmen tussen die kaaimannen en ik ga gewoon helemaal opgevreten worden. Het is donker, ik zie helemaal geen plek om aan wal te gaan als ik moet zwemmen in dit moeras. Zou ik hard moeten schoppen als ik in het water ben om ze weg te jagen?, … ENZOVOORT!’ Oke we vertrokken met 11 man in ons klein bootje door de donkere moerassen. We moesten bijna op onze buik gaan liggen want we moesten onder een laag bruggetje varen. Je bukken = veel bewegen = kantelangst. Nadien moesten we uitstappen, onze boot door een stukje bos trekken en dan waren we klaar voor het echte werk. 

We begonnen trager te varen en tussen de bladeren/grassen/… heen zagen we rode lichtjes. We gingen steeds dichter en dichter en dichter naar het rode lichtje toe en daar zat hij dan. Mijnheer de kaaiman! De rode lichtjes die we overal rondom ons zagen waren dus allemaal kaaimannen. Op amper een halve meter van ons… Gelukkig waren ze heel rustig als we passeerden en bleven ze stil liggen zodat we hun goed konden bekijken zonder al te veel te bewegen (vergeet niet dat we nog steeds in een KLEINE boot zitten!) Onze bestuurder van de boot ving met een touw aan een stok 2 kaaimannen. Hij maakte de bek goed dicht met een rekkertje (GELUKKIG!)  en gaf het dan aan een persoon in de boot. Gelukkig zat ik goed vooraan de boot en moest ik niet met zo een kaaiman in mijn rug zitten. Op een gegeven moment kreeg de bestuurder het nogal leuk in zijn bol. Hij voer met onze kleine boot in moerasgras. Dat zijn dus hele hoge grassen die in het water staan. Hij ging met de snuit van de boot daar helemaal in. Zoals ik al zei dat ik als 2^e vooraan waardoor ik dus echt helemaal in dat gras zat met mijn boot. Van zodra de boot in dat gras voer, kwam er plots een gigantisch luid geluid van een grote kaaiman die precies hapte naar de boot. (Het is heel moeilijk uit te leggen maar en kaaiman dat op zijn gemakje ligt te slapen terwijl er plots een boot op hem komt varen. Hoe zou je zelf reageren? Awel, zo reageerde die grote kaaiman.) Diegene die mij goed kennen weten dat ik ook heel erg verschiet van zo een dingen en die kunnen zich mijn reactie natuurlijk wel inbeelden. Veel geroep en getier kwam er aan te pas ja waardoor de boot ook begon te wiebelen en ik nog meer schreeuwde want ik wou toch niet naast die grote kaaiman belanden ja… Natuurlijk zaten de stoere mannen achteraan de boot enorm luid te lachen met ons. Die Belgische giechelmeisjes, we hebben ze eens goed liggen gehad ja. Na zo een hartstilstand was het voor mij wel genoeg geweest. We gingen ergens aan wal waar we dan de kaaimannen konden vasthouden en er een foto mee maken. Ik durfde het eerst niet maar seg, ik mocht mij toch niet laten kennen hé… Heel stoer nam ik hem dan toch vast! Ziet hij er niet schattig uit?! Hij voelde niet glibberig aan maar leek gewoon een plastieke pop. Maar hij was wel echt hoor!

 

We stonden dus met alle kaaimantoeristen op een klein stukje land voor de foto’s. We konen niet goed zien waar we wel en niet konden staan want het was donker en moeras kan soms wel nogal eens lijken op echte vaste grond. En plots gebeurde het: PETS. Een mevrouw viel in het moeras (WAAR AL DIE KAAIMANNEN LEVEN!!!!) en was kleddernat. Gelukkig stond ze snel terug recht en kon ze er erg mee lachen. Als dat met mij gebeurd was, had heel Suriname het gehoord waarschijnlijk! J Vol adrenaline en trots gingen we met ons bootje terug waar we dan werden opgewacht door onze taxi om naar huis te gaan. Van een spannende dag gesproken… Iedereen die hier in Suriname is of hier op bezoek komt, zeker de kaaimannentocht doen. Het is echt echt echt de moeite waard! Met een glimlach tot achter onze oren kropen we allemaal ons bedje in om weer aan een stageweek te beginnen!

(Shop)dag

Donderdag en vrijdag waren vrij normale stagedagen dus geen uitgebreid bericht hierover :) Zaterdag hebben we uitgeslapen en zijn we inkopen gaan doen voor een hele week. Na een maand sober te eten, hebben Hylke en ik ons helemaal laten gaan. We kochten ijs, veel lekker kleurig fruit, vleesbeleg (salami en hesp), stokbrood, frietjes, fishticks, yoghurt,… Onze koelkast zat overvol en we waren er echt super gelukkige mee. We konden al niet wachten om lekkers te koken! J

Tegen 14u zijn we naar de stad gegaan want we hadden zin om eens te shoppen. We wouden naar de hangmatten gaan kijken, naar de souvenirwinkel,… We hadden vorige keer mooie dingen gezien dus we wouden die nu gaan kopen. Zoals een hele mooie zak, handtas, … We kwamen aan in de stad en eigenlijk zag de stad er behoorlijk verlaten uit…. Alle winkels waren gesloten en er was gewoon geen volk op straat. We gingen naar de openingsuren kijken van de winkels en bleek dat op zaterdagnamiddag geen enkele winkels meer open zijn. Alle winkels waren maar tot 13.30 open. Van een vruchtbare shopnamiddag kan dus niet gesproken worden.... We zijn dan uiteindelijk op een terrasje gaan zitten. Dat is hier gelukkig wel altijd open! J Mijn portemonnee was hier wel heel erg gelukkig mee hoor. We konden met al ons geld dus gewoon terug naar huis gaan.